| |
Ίσως , οι άνθρωποι ,
οι δυνατοί άνθρωποι ,
να σφίγγουν στην γροθιά
την στιγμή της θλίψης τους ,
να στραγγαλίζουν τα δάκρυα
και να τραβούν την ζωή
απ`τα μαλλιά ,
να την σέρνουν
και να κατακτούν
κάθε κορφή , όσο ψηλή
και αν είναι ...
Να περνούν από φωτιές
κι από άγριους χείμαρρους
να δαμάζουν κύματα ανήμερα
και Νικητές με ένα όνειρο
βαστώντας στο χέρι τους ,
να καταπατούν κάθε Θάνατο
και να περνούν στο αιώνιο
και άφθαρτο ...
ίσως , όταν οι αδύναμοι
φθάσουν
στο χείλος μιάς και μόνο
απόγνωσης
να βρίσκουν την δύναμη
να γαντζωθούν
από ένα κλωναράκι μικρό
γιατί το πέσιμο ξέρουν
γρήγορο είναι ,
όμως ξέρουν καλά
πως σαν πιάσεις τον πάτο
θα πονέσει το χτύπημα
κι ίσως κρατήσει πολύ
ο πόνος αυτός ,
ίσως κιόλας κρατήσει
για πάντα ...
ίσως , η απόγνωση
να χει την δύναμη
κι όχι εμείς ...
ίσως η απόγνωση
να`ναι τόσο δυνατή
που κρατά αιχμάλωτη
την κάθε μας λύπη
και δεν την αφήνει εύκολα
να της ξεφύγει ...
ίσως τελικά ,
αυτό που μας κρατά
στην Ζωή ,
να`ναι μιά δυνατή Θύελλα
απόγνωσης ,
που μας έχει ξεσηκώσει μαζί της
και μας πηγαίνει
όπου θέλει εκείνη ...
Ίσως , όλα να είναι μιά πλάνη
και η μόνη αλήθεια μας
να είναι τελικά πως πάντα θα πονάμε
και πάντα θα κλαίμε ....
***********
Όλα τα πνευματικά δικαιώματα αυτού του Ποιήματος ,
είναι πλήρως και καθ`όλα νόμιμα κατοχυρωμένα .
Απαγορεύεται κάθε εν μέρη η ολόκληρη αναδημοσίευση του
χωρίς την έγκριση και συναίνεση του δημιουργού .
Copyright © By Maria Nanti> Μαρία Π . Νάντη ©
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
