Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: το απαρνημένο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130423 Τραγούδια, 269371 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 το απαρνημένο
 
Βρέχει κι όπως μουσκεύεται η ανατολή κι η δύση
πολύβουο μελίσσι ξυπνά και με καλεί
στο πίσω, στις αναδρομές, στο χτες που με πληγώνει
ένα στυφό κυδώνι στα χείλη μου η ζωή

το σώμα που δεν άγγιξα, φιλί που δεν το πήρα
μέσα μου σαν τη μοίρα βαραίνει και πονά
ως θλίβεται ο πολεμιστής που δεν επήρε κάστρο
γιατί δεν είχε άστρο να τονε κυβερνά

Γιατί το πιο γλυκό φιλί είναι το απαρνημένο
ποτέ του ξεχασμένο δε μένει δεν περνά
κι ας γέρασε κι ας άσπρισε εκείνη που το αρνήθη
δεν το σκουριάζει η λήθη ποτέ του δε γερνά

Ηχεί χορδή που πάλλεται, ραγίζει ένα λαούτο
φεύγω απ’ τον κόσμο τούτο, νιώθω δε με χωρά
κοιτάζω προς τον ουρανό ψάχνοντας κάποιο αστέρι
κι ας είναι μεσημέρι κι ας έχει συννεφιά

φεύγω και λέω στη θάλασσα κι άλλο αέρα δώσ ’ μου
ως την αρχή του κόσμου να φτάσω μονομιάς
να αλλάξω τ’ απαράλλαχτα να σβήσω τα γραμμένα
το «τι με νοιάζει εμένα» να δώσω της φωτιάς
[I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
ΒΥΡΩΝ
16-09-2014 @ 11:31
Γιατί το πιο γλυκό φιλί είναι το απαρνημένο
ποτέ του ξεχασμένο δε μένει δεν περνά
κι ας γέρασε κι άσπρισε εκείνη που το αρνήθη
δεν το σκουριάζει η λήθη ποτέ του δε γερνά
........................................................................
......................................................................
φεύγω και λέω στη θάλασσα κι άλλο αέρα δώσ ’ μου
ως την αρχή του κόσμου να φτάσω μονομιάς
να αλλάξω τ’ απαράλλαχτα να σβήσω τα γραμμένα
το «τι με νοιάζει εμένα» να δώσω της φωτιάς


::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
HarisAnn
16-09-2014 @ 11:39
τρελάθηκα φίλε μου....πολύ μου άρεσε ::up.::
Sofitsa
16-09-2014 @ 13:07
Ναι είναι τέλειο από κάθε πλευρά!
pennastregata
16-09-2014 @ 14:34
Απίθανο!!! ::yes.:: ::yes.::
W. KRITIKOS
16-09-2014 @ 15:12
Χρήστο, πού να βρίσκεται εκείνος ο Μιχάλης Βιολάρης και η εποχή του να αναλάβoυν έργο;
Μαυρομαντηλού
16-09-2014 @ 16:51
φεύγω και λέω στη θάλασσα κι άλλο αέρα δώσ ’ μου
ως την αρχή του κόσμου να φτάσω μονομιάς
να αλλάξω τ’ απαράλλαχτα να σβήσω τα γραμμένα
το «τι με νοιάζει εμένα» να δώσω της φωτιάς
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΕΛΑ ΝΤΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΕΙΣ "ΤΙ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΕΜΕΝΑ"!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΞΑΝΑΠΑΡΕ ΤΩΡΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΚΑΝΤΟΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟΝ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΚΑΙ ΣΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ ΠΑΕΙ ΑΥΤΟ
::wink.:: ::yes.:: ::yes.::
Μ.Ελμύρας
16-09-2014 @ 20:14

Εξαιρετικό! Καλησπέρα!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο