| |
Ήσουν πάντα εκεί ανάμεσα σε όλους
Μπορούσες και είχες απόσταση πάντα με όλους και όλα
Πολλοί ήταν αυτοί που έδωσαν ψυχή , χρήμα , πίστη και ήθος
Να σε κερδίσουν και να μπούν και αυτοί μέσα στο πλήθος
Πάντα μετέωρη και εγώ , πιστά σε ακολουθούσα
Μη θέλοντας όμως και εγώ μπορεί να σε ποθούσα
Μετρούσα πάντα τις στιγμές όταν σε πλησιάζαν
Να 'ξερες μόνο αν πόναγα όταν σε κομματιάζαν
Ήθελες μήπως ή άδικα σε βάλανε στη μέση
Πυροβολώντας μισητά μεσ 'την καρδιά σου βέλοι
Ήθελα ασπίδα να 'μαι εγώ και έτσι πήγα στην άκρη
Και σε αγκαλιά διπλοϋφαντη σε έβαλα με αγάπη
Πάλι όμως ήσουν μακριά πάλι απόσταση είχα
Ο εγωιστής , εγώ νόμιζα έτσι δικιά μου σε είχα
Πάλεψα να σε φτάσω μα , όσο κοντά ερχόμουν
Τόσο μακριά μου έφευγες και όμως εγώ κρατιόμουν
Κρατιόμουν να είμαι μακριά όσο σου χρειαζόταν
Μήπως τυχόν και υφαντή αγκαλιά δεν σου χρειαζόταν
Φοβόμουν μήπως κάνοντας πως έρχομαι σε 'σένα
Σαν φυσικό ατύχημα χανόσουν απο μένα
Ακόμα δεν κατάλαβα και έτσι αναρωτιέμαι
Μήπως εσύ είσαι η αγκαλιά
Και εγώ είμαι το κέντρο .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
