Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131037 Τραγούδια, 269516 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Παγωμένες διαδρομές
 Καλό μεσημέρι σε όλους...
 
Στην παγωμένη σου αυλή το φως γλυστράει
πάνω στο χιόνι που δεν είναι πια λευκό,
είναι η φωνή σου ξεχασμένο φονικό
κι όλο λυγάει.

Την πόρτα ανοίγεις τυλιγμένη στο παλτό σου,
οι τρύπιες τσέπες δεν πληρώνουν δανεικά,
μόνο αναμνήσεις ξεφορτώνουν μυστικά
απ' το μυαλό σου.

Όμως, αλίμονο, δεν φεύγει αυτό το βάρος
που σού χει κλέψει το χαμόγελο από χρόνια,
όσο την μνήμη κι αν αδειάσεις είναι εκεί
ο ίδιος πόνος... κι ούτε ψίχουλο από θάρρος.

Κοιτάς τριγύρω σου στο δρόμο για τα τρένα,
παίρνεις ανάσα όταν φτάνεις στον σταθμό,
έχεις ανάγκη τον στριγγό τους βρυχηθμό
μα όχι εμένα...

Εμένα, το άδολο παιδί που είχες υπάρξει,
που ξεφορτώνεσαι πριν πας για τη δουλειά
και, πριν ντυθείς την κυνική σου ανεμελιά,
έχει χαράξει.

Κι όλο θυμώνεις που δεν φεύγει αυτό το βάρος
που σού χει κλέψει το χαμόγελο από χρόνια,
όσο την μνήμη κι αν αδειάσεις είναι εκεί
ο ίδιος πόνος... κι ούτε ψίχουλο από θάρρος.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 18
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Το χέρι μου άπλωσα, ψυχή μου, και σε βρήκα, τσιγγάνα μες στην αυτοκρατορία των συμπτώσεων.
 
ΑΝΤΗΣ
06-10-2014 @ 12:20
φοβερο
ταπεινος ναρκισσος
06-10-2014 @ 12:52
Ζωγραφίζεις την σύγχρονη εποχή με χρωστήρες ευφρόσυνους.
Σαν μας καθηλώνουν οι αφορμές σε αυτούς τους
περισυλλογισμούς που μας προβληματίζουν.
Να έχεις ένα όμορφο μεσημέρι Αγάπη.Καλή σου εβδομάδα.
ΛΥΔΙΑ_Θ
06-10-2014 @ 13:09
Δεν υπάρχουν λόγια !!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::kiss.::
ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
06-10-2014 @ 14:17
Την πόρτα ανοίγεις τυλιγμένη στο παλτό σου,
οι τρύπιες τσέπες δεν πληρώνουν δανεικά,
μόνο αναμνήσεις ξεφορτώνουν μυστικά
απ' το μυαλό σου.

Τσιμουδιά !!!!!!!!!!!!!!!!! ... ::theos.:: ::theos.::

Αγάπη, δεν σχολιάζεται αυτό αγάπη μου !!! ... Respect !!! ... ::382.:: ...
Μαυρομαντηλού
06-10-2014 @ 16:23
κι ούτε ψίχουλο από θάρρος.
;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

ΕΧΩ ΦΟΥΡΝΟ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΠΕΡΝΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΚΑΡΒΕΛΙΑ ΘΑΡΡΟΥΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΝΤΕ ΣΕ ΛΥΠΗΘΗΚΑ ΠΟΥ ΠΑΣΧΕΙΣ ΑΠΟ ΑΣΙΤΙΑ ΘΑΡΡΟΥΣ ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΑΝΑΛΑΒΩ ΕΓΩ ΝΑ ΣΕ ΤΑΪΖΩ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΤΙ ΝΑ ΣΕ ΚΑΝΩ;;;;;;;;;;;;;;
ΜΙΑ ΑΓΑΠΗ ΣΕ ΕΧΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΑ
ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΕ ΜΩΡΕ ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
ΝΑ ΣΕ ΛΕΝΕ ΑΓΑΠΗ ΧΩΡΙΣ ΘΑΡΡΟΣ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

::laugh.:: ::laugh.:: ::kiss.::
smaragdenia
06-10-2014 @ 16:56
ΑΓΑΠΟΥΛΑ ΜΟΥ ΓΛΥΚΙΑ
ΓΡΑΦΕΙΣ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ , ΜΕ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΤΕΛΕΙΩΤΕΣ.......

ΦΙΛΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
Μ.Ελμύρας
06-10-2014 @ 17:41

Εκτυφλωτική ομορφιά!
Καλό σου βράδυ!
ΚΑΝΕΛΛΑ_ΓΙΩΤΑ
06-10-2014 @ 17:59
::1255.::
mari-go
06-10-2014 @ 18:21

Διάχυτος Πόνος.... δάκρυα ψυχής ... ανέλπιστες επιθυμίες....

Ωραίο ! ! !

::smile.::
πανσελινος
06-10-2014 @ 20:17
...έχεις ανάγκη τον στριγγό τους βρυχηθμό
μα όχι εμένα... ::theos.::

μα όχι εμένα... ::theos.:: Απόγνωση και Πόνος

Εμένα, το άδολο παιδί που είχες υπάρξει,
που ξεφορτώνεσαι πριν πας για τη δουλειά
και, πριν ντυθείς την κυνική σου ανεμελιά,
έχει χαράξει.

Βαθύ, δυνατό συναίσθημα, πικρή αλήθεια...
Αναπάντεχος
06-10-2014 @ 20:21
Κι όλο θυμώνεις που δεν φεύγει αυτό το βάρος
που σού χει κλέψει το χαμόγελο από χρόνια,
όσο την μνήμη κι αν αδειάσεις είναι εκεί
ο ίδιος πόνος... κι ούτε ψίχουλο από θάρρος.
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΩΡΑΙΑ
Άηχος
07-10-2014 @ 02:12
Διάβασα πολλά ωραία ποιήματα σήμερα εδώ, κι αν και αποφεύγω να σχολιάσω, ένιωσα την ανάγκη να σταθώ για να υποκλιθώ.
kantadoros
07-10-2014 @ 07:41
έχει χαράξει

όμορφο σαν τη νύχτα ::smile.::

http://www.affiche-poster.com/catalog/images/Poster_site/lg/113_lg.jpg
ΒΥΡΩΝ
07-10-2014 @ 19:12
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Tessi
08-10-2014 @ 22:49
Εμένα, το άδολο παιδί που είχες υπάρξει,
ποθυ ξεφορτώνεσαι πριν πας για τη δουλειά
και, πριν ντυθείς την κυνική σου ανεμελιά,
έχει χαράξει.

Υπεροχο
Μ.Ελμύρας
30-03-2017 @ 20:02
Είσαι έξοχη ποιήτρια, Αγάπη!
Και επειδή είναι βιωματικό ποίημα, θα έλεγα ότι διέγνωσα ευγένεια, υπερηφάνεια, αξιοπρέπεια, αυτογνωσία... και σπαραγμό για το παιδί που ήμασταν και χάσαμε για πάντα.
::angel.:: ::love.:: ::angel.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
30-03-2017 @ 21:21
Μ` όλα, όλα τα φιλαράκια και λίγο πιο πάνω με το Μιχάλη, είναι απόλαυση τα ποιηματά , τα στολίδια της ψυχής σου που μας δίνεις, ευλογημένα τα χέρια σου, κορίτσι μου, την αγάπη μου ::love.:: ::love.:: ::love.::
χωρίς λόγια
30-03-2017 @ 22:58
Ωραίο, μου αρέσει πολύ

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο