| |
... Και βάφτηκε η ζωή ολόγυρά μας, θα πεις
Με το που συναντηθήκαμε
Στο γλυκό χρώμα ενός ιδεώδους παρελθόντος
Αβίωτου
Ανεπίστρεπτου
Κι ο αέρας μοσκοβόλησε απ' το μυστηριώδες άρωμα μιας νοσταλγίας
Για συμβάντα ιδανικά κι ονειρεμένα
Που δεν καταφέραμε να ζήσουμε
Κι οι δυο μας το ίδιο
Αόρατα κομμάτια παζλ που ταίριαξαν απόλυτα
Και μας έφεραν δίπλα-δίπλα ανυποψίαστους
Σ' ένα παρόν αμήχανο, άβολο
Μη σκέφτεσαι – απλά περπάτα δίπλα μου
Εγώ, εσύ, τα λόγια μας, οι κραδασμοί μας
Κι ολόγυρα μια ανεξήγητη ομορφιά
Περπάτα δίπλα μου και μίλα μου, απλά
Άντε, αν θες φτιάξε μου πάλι μια πανώρια θάλασσα
με τη μουσική σου
Να κολυμπήσω μέσα στα μεθυστικά της τα νερά
Κι ίσως να τραγουδήσω και για σένα μια φορά
Περπάτα, μίλα, κάνε μουσική
Μονάχα μη μ' αγγίξεις, μη!
Γιατί, κι εσύ το ξέρεις, αν το κάνεις
Ο κόσμος θα καταστραφεί
Με βλέπεις διαφορετική απ' ό,τι λέω πως είμαι
Μα δε με πειράζει
Γιατί, εξάλλου, ο τρόπος που με βλέπεις εσύ
Να μην είναι πιο σωστός από αυτόν που με βλέπω εγώ;
Δε θέλω να σου πω ολόκληρη την ιστορία μου, όχι
Δε θέλω να πω τίποτα
Παρά μονάχα πλάι σου να περπατάω σιωπηλή
Ακούγοντας εσένα, τι νιώθεις, τι εισπράττεις κάθε που κοιτάς εμένα
Κι η γνώμη σου να 'ναι ένα φόρεμα πανέμορφο
Που με λαχτάρα να κοιτώ κι εγώ με τη σειρά μου
Και να θέλω να το δοκιμάσω πάνω μου
Νιώθοντας ξάφνου σίγουρη ότι άλλο ρούχο στον κόσμο δεν υπάρχει
Που να ταιριάζει στον εαυτό μου πιο πολύ
Ναι, ας περπατήσουμε μαζί λιγάκι ακόμα
Ξέρεις, εκείνη η πηγή που θα μας κάνει νέους κι αγνούς ξανά
Δεν υπάρχει, όχι, δεν πρόκειται να φτάσουμε ως εκεί
Όσα δρομάκια μαγικά κι αν σεργιανίσουμε μαζί
Όσες χίμαιρες κι αν ψιθυρίσουν στα ζαλισμένα αυτιά μας δήθεν οδηγίες
Για το πως να βάλουμε μπρος τη μηχανή του χρόνου
Ο μόνος εφικτός προορισμός για μας μαζί θα 'ναι μονάχα ένα παραμύθι
Με είσοδο υπέροχη και σαγηνευτική
Μα μ' έξοδο φριχτή και, το χειρότερο, αναπόφευκτη
Όμως
Όμως με το που βρεθήκαμε μια απρόσμενη γιορτή αρχίνησε στον κόσμο ξαφνικά
Κι η ζωή χαμογέλασε
Μας φόρεσε στα κεφάλια στεφάνια από λουλούδια
Και τις καρδιές μας κέρασε ζαχαρωτά
Κι εμείς
Δε μπορούμε να πάμε μαζί πίσω, όχι
Μα ούτε και μπροστά
Οπότε
Τι λες; ας περπατήσουμε μαζί λίγο ακόμα
Έστω και στριφογυριστά, με κατεύθυνση το πουθενά
Όσο όλα τριγύρω μας θα μοιάζουν μαγικά και γιορτινά
Ας περπατήσουμε μαζί λιγάκι ακόμα
...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
