| |
Σ' αναζητώ μέσα στο χρώμα της βροχής
Μέσα στις διάφανες κρυστάλλινες σταγόνες
Θολό το βλέμμα κι η θωριά της αντοχής
Και το νερό.. να κομματιάζει τους αιώνες...
Ποτάμι δάκρυα ο ουρανός ξερνά
Και μαστιγώνει τη ζωή στάλα τη στάλα
Είναι πιο εύκολο κανείς να κολυμπά
Παρά να δέρνεται με τέτοιο ένα κλάμμα...
Σ' αναζητώ μέσα στο χρώμα της βροχής
Στο άρωμα που βγάζει η γη η νοτισμένη
Ίδιος ο πόνος της γλυκιάς αναμονής
Είμαι στα μάτια και στα χείλη σου κλεισμένη...
Άλλη μια μέρα τη λαχτάρα συγκρατώ
Και δίνω σχήμα στης αγάπης τις σταγόνες
Κι αν μου κοστίζει.. πιο πολύ σε πεθυμώ
Όπως στη γη οι διψασμένες ανεμώνες...
22-3-2007
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
