stixoi.info: Στης στοργής τα στοιχειωμένα

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Στης στοργής τα στοιχειωμένα

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130335 Τραγούδια, 269362 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Στης στοργής τα στοιχειωμένα

http://youtu.be/RGkPw6lYYmI

Ποτέ δεν άφησες να μπει
στα έγκατά σου λίγο φως
και αυτή η μήτρα η σκοτεινή
γέννησε εμένα...
Κι έτσι απόμεινα παιδί
που κυνηγά το "τι και πώς",
λουροδεμένο στης στοργής
τα στοιχειωμένα.

Μέγγενη, αγάπη και αγκαλιά,
πελώρια αγάπη, δυνατή,
και σκοτεινή όπως τα σκούρα σου
τα μάτια...
Τι κι αν με αγάπησες πολύ,
πίκρα η μιλιά σου και χολή,
για όσα δεν τόλμησες να πάρεις
μονοπάτια...

Λες και όλοι γύρω σου είναι εχθροί,
δόλιοι, κακοί και μοχθηροί,
κι εσύ μονάχα είσαι άξια
να τους κρίνεις...
Από παιδάκι σου μιλώ
μα είναι το βλέμμα σου θολό,
κι ό,τι δεν νιώθεις σαν θεριό το καταπίνεις...

Κι εγώ που πάλεψα πολύ
να σε γνωρίσω μια σταλιά,
νιώθω σαν κούκλα στα γυμνά σου
σκαλοπάτια...
Μια μάνα, κόρη κι αδερφή,
μια το σφυρί, μια το καρφί
είμαι κι εγώ,
βρες με... στα χίλια σου κομμάτια.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 15 Στα αγαπημένα: 4


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Το χέρι μου άπλωσα, ψυχή μου, και σε βρήκα, τσιγγάνα μες στην αυτοκρατορία των συμπτώσεων.

ταπεινος ναρκισσος 29-10-2014 @ 13:52	Συνεσταλμένα περήφανο το έργο σου.Με βάση την ευγενικότητα της δημιουργίας σου.Καλό μεσημέρι σου Αγάπη.
Γιάννης Ποταμιάνος 29-10-2014 @ 14:14	Εξαιρετικό ποίημα, μπράβο Αγάπη! ::yes.:: ::yes.::
ΒΥΡΩΝ 29-10-2014 @ 14:29	Ωραιότατο !..... ......................... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
smaragdenia 29-10-2014 @ 14:48	Μέγγενη, αγάπη και αγκαλιά, πελώρια αγάπη, δυνατή, και σκοτεινή όπως τα σκούρα σου τα μάτια... Τι κι αν με αγάπησες πολύ, πίκρα η μιλιά σου και χολή, για όσα δεν τόλμησες να πάρεις μονοπάτια... ΑΓΑΠΟΥΛΑ ΜΟΥ ΓΛΥΚΙΑ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΑΠΟΓΕΥΜΑ................... ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
heardline 29-10-2014 @ 14:52	Όμορφο ποίημα!!!!!!!!!
ΑΝΤΗΣ 29-10-2014 @ 16:37	υπεροχο
ivikos 29-10-2014 @ 17:43	ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΛΥΔΙΑ_Θ 29-10-2014 @ 18:53	::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
πανσελινος 29-10-2014 @ 19:00	Κι εγώ που πάλεψα πολύ να σε γνωρίσω μια σταλιά, νιώθω σαν κούκλα στα γυμνά σου σκαλοπάτια... Μια μάνα, κόρη κι αδερφή, μια το σφυρί, μια το καρφί είμαι κι εγώ, βρες με... στα χίλια σου κομμάτια. ::theos.:: Ο θυμός και η πικρία δεν αφήνουν την ψυχή να καταλαγιάσει... Πολύ έντονα αποτυπώνεις αυτά τα συναισθήματα Αγάπη. Εξαιρετικό ποίημα !
αντιφατική... 29-10-2014 @ 23:29	Υπέροχο! Εξαιρετικό! ::theos.::
mari-go 30-10-2014 @ 18:48	Μοναδική αποτύπωση άδολης αγάπης .... ::smile.::
Jorlin 02-11-2014 @ 00:06	Τρυφερό και πονεμένο... Εξαιρετική σκιαγράφηση του οδυνηρού αντίκτυπου μιας έντονης πίκρας, που δυστυχώς διαιωνίζεται αλώβητη...
Ηώς 02-11-2014 @ 00:08	λουροδεμένο στης στοργής τα στοιχειωμένα.......είσαι φοβερή κοπελιά... βρες με... στα χίλια σου κομμάτια....κι αυτό σ'αποτελειώνει! ::love.::
nadin1974 02-11-2014 @ 12:30	βρες με... στα χίλια σου κομμάτια. Να είσαι καλά Αγάπη! ::hug.:: ::theos.::
Tessi 27-11-2014 @ 02:19	...μοναδικό κι αυτό αναμεσα στα λλα μοναδικά σου

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο