| |
ΤΟ ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ
Άρχισ΄απόψε να μετρώ,
Το πρόσωπο να ψηλαφώ,
Ρυτίδες να εντοπίσω,
Θεέ μου πως να τις σβύσω....
Ο χρόνος με τιμώρησε,
Δεν φέρθηκε καλά,
Μου γέμισε το πρόσωπο,
Ρυτίδες και...γελά,
Κι΄εγώ πονώ μα δεν μπορώ,
Αυτό να το αλλάξω,
Γιατί ο χρόνος θα κυλά,
Κι΄αγώ απλά θα κλάψω,
Γιατί δεν είμαι τυχερός,
Όπως ο Ντόριαν Γκρέι,
Κι΄όλοι οι άλλοι στη ζωή,
Που λέγονται ωραίοι,
Αφού έχουν το πορτραίτο τους,
Που παίρνει τις ρυτίδες,
Κι΄αυτοί περήφανοι περνούν,
Απ΄τις ψηλές αψίδες....
Γιατί στα νιάτα έμειναν,
Κι΄ας πέρασαν τα χρόνια,
Γελούν και κοροιδεύουνε,
Μας θεωρούν κοθώνια....
Καθρέφτη καθρεφτάκι μου,
Νάχα κι΄εγώ πορτραίτο,
Να φαίνεται το πρόσωπο,
Δίχως ρυτίδες...νέτο......
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
