Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131447 Τραγούδια, 269607 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 ο λογισμος καιγεται
 
και να που ο λογισμος καιγεται
αλαργα και ατσαλα απο τις στρατες του σημερα.
σε αγνωστα μονοπατια,που η αυγη προδιδει γλαφυρα,
η ζωη μας σπρωχνει.
επενδυσαμε περίτεχνα και τρανα στον αποδιοπομπαίο μας τραγο
κι εγινικαμε όλοι φαντασματα του εαυτου μας.
αχ!αδερφε μου,καψε το πνευμα σου συθεμελο,
πεταξε τις αρετες σου στο δρομο-με μιας-αστεγες,
παραδωσου σε σενα και επέτρεψε στη δυση σου να έρθει γοργά...
ολα τα μεγαλα απαιτουν μεγαλεια.
ολα τα μεγαλεια απαιτουν μεγαλα.
Γεννηθήκαμε για να περιφρονήσουμε,ετσι μονο δημιουργουμε.
περιφρονησε τον εαυτο σου και θα δημιουργησεις εσενα...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

andrewdegrecia3@gmail.com
 
Γιάννης Ποταμιάνος
23-11-2014 @ 12:10
Πράγματι κάποια κομμάτια του εαυτού μας πρέπει
να τα απορρίψουμε για να τα αλλάξουμε, όμως
αν δεν αγαπάμε και δεν εκτιμάμε και κάποια άλλα
τότε δεν υπάρχει κίνητρο αλλαγής αλλά καταστροφής του!

Πολύ καλό αξίζει της περισυλλογής μας!
::yes.:: ::yes.::
andrewdegrecia5
23-11-2014 @ 13:28
::rol.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο