| |
Black Butterfly :)
03-12-2014 @ 10:16 | Αχ αυτή η σιωπή ::rock.:: | | nadin1974
03-12-2014 @ 10:28 | Καλημέρα Χρήστο
Οι λέξεις ,μέσα στις σιωπές, είναι απ΄τις πιο ηχηρές
::smile.:: | | Νικηφόρος Ουρανός 38
03-12-2014 @ 11:24 | Εξαιρετική ποιητική δημιουργία!
Εύγε, Χρήστο και καλή σου μέρα! | | pennastregata
03-12-2014 @ 11:43 | Αισθαντικό και όμορφα γραμμένο! ::yes.:: ::yes.:: | | smaragdenia
03-12-2014 @ 13:48 | Όταν μπορέσεις, μια στιγμή, να αισθανθείς,
τα «Σ’ αγαπώ» που δεν σου τάζουνε παλάτια
θα ‘ χα την μέγιστη τιμή να αμβλυνθείς
και δεις χιλιάδες «Σ’ Αγαπώ» στα δυο μου μάτια !..
ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | Μ.Ελμύρας
03-12-2014 @ 14:19 |
Πάρα πολύ ωραίο!
Καλημέρα. | | Άλλος
03-12-2014 @ 15:21 | ::up.:: | | memories
03-12-2014 @ 21:23 | πολύ όμορφο....λες τόσα πολλά μέσα λίγους στίχους...πολύ καλή γραφή!!! | | **Ηώς**
03-12-2014 @ 21:32 | φράζει τα χείλη και τον λόγο του σφαλάει......όλο εξαίρετο πατρίδα! | | Denis
03-12-2014 @ 21:45 | Γεια σου, Χρήστο! Αξιοπρόσεχτη κι αξιοπρεπής στιχοπροσπάθεια, ως συνήθως... Μόνο τα μάλλον... βαρύγδουπα καθαρευουσιάνικα ρήματα ''παρεισφρύω'', ''επικαλούμαι'' και ''αμβλυνθείς'', με την ψυχρότητα της επισημότητάς τους, ίσως ν' αλλοιώνουν κάπως ή να υπονομεύουν την ποιητική ατμόσφαιρα και τη λαϊκότητα των στίχων σου... Αν μη τι άλλο, δεν συμβάλλουν ούτε στην εμπέδωση ενιαίου γλωσσικού ύφους και ήθους στο πόνημά σου... ::yes.:: ::hug.:: | | CHЯISTOS P
03-12-2014 @ 21:57 | Έχεις δίκιο παλιόφιλε Denis, γιατί λέω πως "Τα ωραιότερα ποιήματα είναι αυτά που γράφονται με απλές λέξεις", μα εννοώ κυρίως τα τα απλά και εύληπτα νοήματα που δεν πρέπει να είναι στριφνά και αερολογικά.... Με τίποτε δεν θα καταργήσω λέξεις πανάρχαιες τις οποίες απλά κάποιοι ΔΕΝ έμαθαν να τις χρησιμοποιούν.
Την καλησπέρα μου σε όλους ! | | Denis
03-12-2014 @ 22:09 | Μαζί σου, Χρήστο μου, για τις πανάρχαιες λέξεις... Όμως, δεν αρκεί κανείς να γνωρίζει την ύπαρξη και τη σημασία τους... Για να φτιάξει καλό ποίημα, χρειάζεται να γνωρίζει, υπό ποιες περιστάσεις και συνθήκες, σε ποιο γλωσσικό περιβάλλον, δηλ. πότε και πως θα τις χρησιμοποιήσει... Στο καλό ποίημα, ο άξιος δημιουργός δεν χρησιμοποιεί αδιακρίτως λέξεις πανάρχαιες, μόνο και μόνο για να μας τις ξαναθυμίσει, αλλά γιατί συμβάλλουν θετικά στο άρτιο αισθητικό λογοτεχνικό αποτέλεσμα, που επιδιώκει να επιτύχει... Και τέτοιο αποτέλεσμα δύσκολα επιτυγχάνεται χωρίς ομοιόμορφο γλωσσικό ύφος, το οποίο επηρεάζει καθοριστικά τη διαμόρφωση αυτού που αποκαλώ ''ποιητική ατμόσφαιρα''... Εδώ, από τη μια, διαβάζει κανείς υπέροχες λαϊκές λέξεις και φράσεις, όπως θέρμη, στεναξιά, σφαλάει, σιγή, κουβέντα, τάζουνε παλάτια κ.λπ., και, από την άλλη, λέξεις της καθαρεύουσας, που όχι μόνον δεν εναρμονίζονται με τις πρώτες, αλλά και τις ανταγωνίζονται σε μια διελκυστίνδα, θα 'λεγε κανείς, που, κατά την ταπεινή μου γνώμη, προς την οποία δεν είναι απαραίτητο να συμφωνεί κανείς, ζημιώνει το άρτιο αισθητικό λογοτεχνικό αποτέλεσμα... ::yes.:: | | CHЯISTOS P
03-12-2014 @ 22:42 | Είσαι τόσο διεξοδικός και πειστικός, που δεν έχω να σου αντιγυρίσω τίποτα, μια και έχεις απόλυτο δίκιο.. Χρειάζεται να είμαι πιό προσεκτικός στις λέξεις όταν χρησιμοποιώ απόλυτα μετρικά σχήματα. ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
