| |
Κόκκινη ανάμνηση στάθηκες
κάτω απ`τον άδειο Ορίζοντα,
πανω στους ερήμους κόσμους μου ρίζωσες ,
θύελλα Αγάπης ,
και μια Άνοιξη άνθισε μες στα πέτρινα χρόνια μου ...
Μύρισε γιασεμί μεθυσμένο
το κουρασμένο τοπίο της σιωπής
κι εγώ , νεκρός εραστής ,
στα δικά σου τα χέρια γεννήθηκα πάλι ,
κι ήταν μικροί οι Ουρανοί δεν μας χώρεσαν ,
κι εσύ Αγάπη , στου χειμώνα το πέρασμα λύγισες ,
μα να θυμάσαι πάντοτε Αγάπη μου ,
μες στην χούφτα μου ,
φυλαγμένα τα λόγια μας κράτησα ,
και εσύ όνειρο έρχεσαι , στην παγερή μοναξιά μου ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
