| |
Ο Φάτσας τώρα κοιμάται...
βρίσκεται έξω από την πύλη
που θα περάσω
και με περιμένει.
Ντυμένος στην χρυσοκόκκινή του γούνα
και την φουντωτή του ουρά έτοιμη
να με καλωσορίσει
σαν μυριστεί πως έρχομαι.
Τα δυο του μπροστινά πόδια θα σηκώσει
και πιρουέτες γύρω του θα κάμει
σαν άλλοτε όπως έκανε
κάθε φορά που γυρνούσα σπίτι.
Βόλτες θα ζητά και χάδια
και θα γκρινιάζει... όπως πάντα
κι αν μυριστεί γλυκό ή φαγητό ωραίο
γλύκες θα σκαρφιστεί
γνωρίζοντας πως κάτι κι αυτός θα πάρει.
Με χαρά λίγο έξω την γλώσσα του θα βγάλει
δικός του τρόπος να με φιλά
και γύρω γύρω την ουρά θα κυνηγάει
χαρούμενος,
ως παιδί,
παιχνίδια θα λαχταρά.
Θα με κοιτά στα μάτια με το βλέμμα
όπως πάντα
πως λίγα καταλαβαίνει από όλα αυτά
μα θα χαίρεται που υπάρχω
εγώ γι' αυτόν
κι αυτός για μένα.
Ο Φάτσας τώρα κοιμάται...
έξω στην πύλη
και προσμένει
την μέρα που θα 'ρθω
και θα είμαστε μαζί
φίλοι για πάντα δεμένοι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
