| |
Έντεκα λεπτά θα 'ναι η ζωή μας,
έντεκα λεπτά περαστικά
και ύστερα το τρένο θα 'ρθεί
και θα μείνουμε μόνοι.
Μόνοι και μικροί,
είναι αμέθυστη απόψε η πληγή,
με ποιο ποτήρι να ξεγελαστεί..
Είναι αμέθυστη απόψε η πληγή.
Έντεκα λεπτά μες το κρύο,
κι ύστερα ποιος θα κάνει την αρχή,
ποιος θα δώσει αξία στη φυγή..
Είναι αμέθυστη απόψε η πληγή
και στα μάτια μας ετούτη η βροχή
όλο παράμερα μας φέρνει.
Είναι απόμακρο το φως στην αποβάθρα
και αν η ψυχή αποζητά να αγκαλιαστούμε,
αμείλικτα περνάνε τα λεπτά
και οι δυο το ξέρουμε, ξανά θα πληγωθούμε.
Γιατί πονάμε άραγε, γιατί πονάμε πάλι,
έγειρε απόψε με παράπονο των δυο μας το κεφάλι.
Γιατί πονάμε άραγε, κι όσο κι αν βλέπουμε ήλιο
το κρύο κρατάει ατέρμονο και η ζεστασιά του λίγο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
