| |
| | Τα λουλούδια του τάφου |  | | |
Σου τρώνε τον εγκέφαλο,
σου καταπίνουν το μυαλό,
σου ρουφάνε τη σκέψη,
σε αφήνουνε νεκρό.
Αναμνήσεις ξεριζώνουν
και τις δίνουν στον Θεό,
τις ελπίδες σου βάζουν
επάνω στον σταυρό.
Όλα γυρίζουν,
τα μάτια σου θολά,
πέφτεις λοιπόν στο χώμα
γι' άλλη μια βραδια.
Και εκεί που λες:
"Στα πόδια μου θα σταθώ",
σου δίνουν μία και
πέφτεις κάτω σα νεκρός.
Κι έτσι όπως περιμένεις
τον θάνατο να 'ρθεί
νοσταλγείς αυτές τις ευκαιρίες
που τώρα έχουν χαθεί.
Η καρδιά σου χάνει τον ρυθμό,
αναπολείς εκείνα τα τραγούδια
και αναρωτιέσαι: ''Σε μένα τον τρελό
ποιος θ' αλλάζει του τάφου τα λουλούδια";
Το κορμί σου μουδιάζει
και το αίμα σου πλαγιάζει
δίπλα στο σχεδόν άψυχό σου σώμα
κι εσύ αναρωτιέσαι "Πόσο θα διαρκέσει ακόμα";
Ξάφνου τα μάτια σου ανοίγουν
και εστιάζουν σε γωνιές,
χαρούμενες εικόνες βλέπεις
ξεχασμένες στο χθες.
Και τότε είναι που καταλαβαίνεις
και λες:"ΘΈΛΩ ΝΑ ΖΉΣΩ",
αλλά ο θάνατος έχει φτάσει
και δε μπορεί να κάνει πίσω!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | xristinaP.oetry | | | |
|
ο ποιητης της συμφορας
30-01-2015 @ 18:36 | Η καρδιά σου χάνει τον ρυθμό,
αναπολείς εκείνα τα τραγούδια
και αναεωτιέσαι: ''Σε μένα τον τρελό
ποιος θ' αλλάζει του τάφου τα λουλούδια";
καταθλιπτικο αλλα πολυ ωραιο!!!! ::up.:: | | xristinaP.
30-01-2015 @ 19:51 | Σ'ευχαριστώ πολύ αγαπητε ποιητη της συμφοράς!Ναι όντως καταθλιπτικό...Διάβασε και το τέλος, πριν ήταν μισό... | | ο ποιητης της συμφορας
30-01-2015 @ 23:51 | οπως και να χει μου αρεσει πολυ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
