Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: No comment
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130577 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 No comment
 
[align=center][B][I]


...με ρωτάτε για το νόημα της ύπαρξης, την ουσία;
η ουσία είναι να μην κατέβεις τις σκάλες
οδηγούν στο πιο κακόφημο κι απόκρυφο υπόγειο
στο πιο “ανώνυμο” κι επώδυνο τμήμα της ψυχής μας
χάνονται άνθρωποι εκεί μέσα - ακούτε!; - και συνειδήσεις
δεν ξέρεις ποιος ήσουν χθες, έχεις ξεχάσει γιατί ζούσες
στροβιλίζονται οι αναμνήσεις σ’ έναν ατέρμονο ειρμό
χωρίς να καταλήγεις κάπου, αντιλαμβάνεσαι την εγκατάλειψη
- το κινητό δε χτύπησε - κανείς δεν μας θυμήθηκε κι απόψε
έξω κόσμος πολύς, πολύς ο κόσμος που περιφέρεται
τα ζευγαράκια αγκαλιά, η ζήλια κι οι παρέες
καθόμαστε αντάμα να τα πιούμε σ’ ένα μπαρ
καθόμαστε στο “τώρα” ν’ αφεθούμε στο συναίσθημα
κι απέναντι ο κόσμος που περνά … και αύριο!;
- που τρέχουν τόσα πόδια; -
και στο μετρό, να περιμένει μια ορδή να πάρει το λεωφορείο
“περιπτεράαααα, τσιγάρα σπίρτα κι ένα λουκουμά”
η ώρα έντεκα παρά κι εγώ κρυώνω
για δες, περνάει αγέρωχη η νεότατη “χαρά”, για πιάστην
για τα πολλά δεινά εγώ δε θα μιλήσω
απογοήτευση, εγκατάλειψη, οργή κι ο πόνος μου
αυτές οι λέξεις γράφονται από ‘να χέρι πονεμένο
που πλήρωσε αυστηρά τον εγωϊσμό του και χαστούκισε
γιατί δικά μας μεν τα υλικά αγαθά
μα η καρδιά, η λογική και η ζωή δε μας χαρίστηκαν ποτέ, παιδιά μου
κι αφήστε με να λέω εγώ τον πόνο μου, απλόχερα
μιας και απλόχερα ποτέ δε μας χαρίζεται ούτε αγάπη
και τίποτα λοιπόν, μη θεωρούμε δεδομένο ...
“περιπτεράααααα, τσιγάρα σπίρτα κι ένα λουκουμά”
είναι η διάθεση κι απόψε στα πατώματα και σέρνεται
μη με λυπάστε, μα να προσέχετε τον εαυτό σας
έτσι σας γράφω “μόνοι θα είμαστε, παιδιά!”
μόνοι θα πορευόμαστε και μόνοι θα υπάρχουμε στον άπειρο εαυτό μας
και ο καθένας μόνος του, θα βρίσκει μια παρέα
για τις δύσκολες στιγμές του και το πήδημα!
η ώρα δώδεκα παρά κι εγώ κρυώνω
μη με ρωτάτε για το νόημα της ύπαρξης
αυτούσιες κι αυτοφυείς περικοκλάδες μα και δόλος
ασύστολα και φειδωλά τα ψέματα, όποιος πρόλαβε
και κρύβεται στα λόγια που ξεστόμισε ο ερωτευμένος μι’ απορία…
προσέξτε! εδώ μιλάει, παιδιά μου, η Ιστορία ...!


Γιώργος_Κ

[align=center][B][I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
heardline
07-02-2015 @ 01:05
Καλό!!!!
::up.::
::theos.::
ΒΥΡΩΝ
07-02-2015 @ 09:34
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
αστερινός
07-02-2015 @ 09:40
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
πανσελινος
07-02-2015 @ 18:07
μιας και απλόχερα ποτέ δε μας χαρίζεται ούτε αγάπη
και τίποτα λοιπόν, μη θεωρούμε δεδομένο ... ::yes.::

Πολύ καλό !
Γιώργος_Κ
07-02-2015 @ 23:39
Ευχαριστώ στιχοφιλαράκια μου !!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο