| |
Μακρινά μου βλέμματα, όνειρο θεού
αλήθεια από όλα πιο πολύ εσάς αγάπησα
μακρινά μου βλέμματα, της ψυχής μου άλγη
καράβια έστειλα μακριά σ’ ανοιχτά πελάγη
ένα μισοφέγγαρο φέρατε να δύσει, σας δίνω πίσω τον χρυσό
τις ώρες που πήρα να ζήσω απόψε τις γύρισα πίσω.
Σ' όνειρο θεού
παιδιά μες στους δρόμους και κόρες αρχόντων
μικρές κυρίες σε ανθρώπων γιορτές
στων ερώτων τα μη οι κόρες ερώτων
μαζί με θνητών ενοχές
σ' όνειρο θεού κι η κλεμμένη λέξη
αφού βρεθήκανε μαζί τ’ όνειρό του τις διώχνει το ίδιο
σε γιγάντων σιωπές η λέξη που κρύβω
μα κάποιος την γύρισε πίσω.
Ξεχασμένο το σάλι, μελαγχολία, διωγμένη κι αυτή
ο πατέρας μου μόνος, μύθοι και αλήθεια σε λημέρια κλεφτών
και πιο κει ο χρόνος γελά σα θεός
καταστρώνει σενάρια και παραμύθια.
Ξεχασμένες ώρες, ζηλεμένες κορφές
στην γωνιά κυνηγιούνται παιδιά, στη δική μου αγωνία
και πιο κει τα φύλλα στο στρώμα της γης κι η αλήθεια
χωρίζει ο ουρανός κι ανεβαίνει ψηλά
μα πρώτη θα φτάσει η αγωνία.
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
7-2-2015
www.facebook.com/monemvasiti
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
