Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131205 Τραγούδια, 269568 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αποχωρισμός
 
Τώρα που ο ουρανός σπάει στη μέση
εσύ ποτέ σου δεν κατάλαβες πόσο μ' έχεις πονέσει
Σαν τότε που γεννήθηκα και μύρισα τ’ οξυγόνο
τότε που δάκρυσα απ' της ζωής τον πρώτο πόνο

Όπως μια μάνα που αφήνει το παιδί της
με αγωνία και χωρίς τη θέλησή της
σπρώχνει μακριά από το στήθος τον βλαστό της
Σώμα απ' το σώμα της, δεν είναι πια δικό της

Καθώς τις πρώτες της ψυχής αγνές αλήθειες
την πατρική τη συμβουλή, της μάνας τη στοργή -με πίκρες
παλεύεις να κρατήσεις ζεστά μες στην καρδιά
γεμίζοντας τη σκέψη σου δαιμόνια πονηρά

Τη στοργική σου θαλπωρή, τη ζέστη του κορμιού σου…
Μου 'ναι αδύνατον να νοιώσω μακριά απ' τους δεσμούς σου
Σα μάνας άρωμα, μνήμη απ' άλλες εποχές
ήσουν για μένα ανέκαθεν ό,τι είχα χάσει μέχρι χθες

Τραβήχτηκες μακριά από ‘με κι εσύ αγαπημένη
σα δυο καρδιές δε δύναμαι να λησμονώ πως ήμασταν δεμένοι
Το χέρι άφησες σε μια στερνή στιγμή
Μοιάζει για πάντα ανοιχτή να μένει ετούτη η πληγή



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Χωρισμός
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
08-02-2015 @ 23:02
Καθώς τις πρώτες της ψυχής αγνές αλήθειες
την πατρική τη συμβουλή, της μάνας τη στοργή -με πίκρες
παλεύεις να κρατήσεις ζεστά μες στην καρδιά
γεμίζοντας τη σκέψη σου δαιμόνια πονηρά


Υπέροχη η γραφή σου !!! ... καλώς ήρθες !!! ... ::382.:: ...
.
Κόντε Άρης
09-02-2015 @ 07:03
Καλώς σας βρήκα
CHЯISTOS P
21-04-2015 @ 23:59
Ευαίσθητο, μα πάνω απ'όλα ¨Συγκινητικό ! Μπράβο για την ατμο-σφαιρικότητα που κάλυψες το θέμα !

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο