| |
στην ξενητιά
Όταν θα μείνω έρημος
εδώ στα μαύρα ξένα
τη στέρησή σου θα σκέφτομαι.
Όταν θα ακούω χτύπους
της άμοιρης καρδιάς μου
θα κρατώ με χέρια τρεμάμενα
της ξενητιάς τους ρύπους.
Με του μυαλού μου τα φτερά
θα βρίσκομαι κοντά σου
δεν θάναι μοιραία η οργή
της μοίρας ούτε ο φθόνος.
Με τα πικρά μου δάκρυα
την εικόνα σου θα βρέχω
και με βροχές και με καιρούς
κοντά σου πάντα τρέχω.
Γιατί κανείς δεν θα μπορεί
να σβήσει αναμνήσεις
έλα στον ξένο ουρανό
τα ρόδα σου να σκορπίσεις.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
