stixoi.info: Κατάδυση Χωρίς Αναπνοή

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Κατάδυση Χωρίς Αναπνοή

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130523 Τραγούδια, 269399 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Κατάδυση Χωρίς Αναπνοή

Ποτέ δεν ήταν πιο σωστές οι λέξεις.
Πριν θυμηθείς πόσες γραμμές έχει το δέντρο
πόσους κύκλους διένυσες στον χρόνο
τ’ αστέρια πλάθουν όνειρα κι εσύ
δεν έχεις παρά να κλείσεις τα μάτια
για όσο χρειαστούν οι μικρές τρύπες
να καλύψουν τον χρόνο
που μένει απ’ την αστρική σκόνη
πίσω στον ορίζοντα και στις Νεφέλες.
Νομίζεις πονάω, μα φοράω γιορτινά
σε γιορτή νεκρών αστεριών
γιατί όσο πιο κοντά είμαι
στην έκρηξη της ψυχής, τόσο ο θάνατος γελά
μα όσο ονειρεύομαι
κάποιο άστρο ξεσπά σε γέλια.
Η ανάμνηση με χτυπά σαν κεραυνός
πίσω τρέχουν άλογα
που δεν θυμούνται αν διστάζουν
μα σίγουρα δεν έχουν χαίτες.
Και είσαι αναιδής αν πιστεύεις πως ο χρόνος περνά
εσύ τον προσπερνάς.
Αυτός είναι αρωγός.
Μην διώξεις τα λεπτά που γέλαγες
μην ξεχάσεις τις φορές που έκλαψες.
μην αρνείσαι, μην λες ‘’μην’’.
Αγάπα.
Θυμάσαι πώς ήσουν τότε που ονειρευόσουν;
Τι ήθελες να γίνεις;… έγινες;
‘’Ν’ αλλάξω τον κόσμο’’ και ‘’Γίνε η αλλαγή που θες να δεις στον κόσμο’’.
Λόγια σοφών, χωρίς μίσος στο κεφάλι και χωρίς γνώση της σοφίας τους.
Σοφοί χωρίς σοφία.
Γνωστοί μου ξένοι όλοι.
Κι εγώ πιο ξένος απ’ αυτούς.
Καταντήσαμε σκουπίδια και ποντίκια σε φραγμένους υπονόμους.
Καθαροί όσο και βρώμικοι.
Κι όσο θυμόμαστε τα κείμενα που χάσαμε
τόσο πονάμε που δεν πήγαμε ποτέ στο φεγγάρι.
Τόσο λυπόμαστε που δεν πετάξαμε ψηλά με τους γλάρους.
Τόσα νησιά που δεν κολυμπήσαμε κι όμως
η μεγαλύτερη λίμνη είναι μπροστά,
ο μεγαλύτερος καταρράκτης θέλει σχοινιά
και ο βαθύτερος ωκεανός είναι πιο βαθύς.
Λέγεται Ζωή.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

kostaskoutroulis11@gmail.com

pennastregata 03-03-2015 @ 13:26	::rol.:: ::yes.:: ::yes.::
Ενιπεύς 03-03-2015 @ 17:36	Η ανάμνηση με χτυπά σαν κεραυνός πίσω τρέχουν άλογα που δεν θυμούνται αν διστάζουν μα σίγουρα δεν έχουν χαίτες. Και είσαι αναιδής αν πιστεύεις πως ο χρόνος περνά εσύ τον προσπερνάς. Αυτός είναι αρωγός. Μην διώξεις τα λεπτά που γέλαγες μην ξεχάσεις τις φορές που έκλαψες. μην αρνείσαι, μην λες ‘’μην’’. Αγάπα. ::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
Μ.Ελμύρας 03-03-2015 @ 18:24	::up.:: ::up.:: ::yes.::
Φυτας Χρηστος 03-03-2015 @ 21:42	Εξαιρετικος!!!!!
ΛΥΔΙΑ_Θ 07-04-2016 @ 07:54	Δυνατό !!!!!
ταπεινος ναρκισσος 07-04-2016 @ 10:38	Με υπέροχο συλλογισμό κατατίθεται το δημιουργημά σου, με ευστροφία και ευφυολογημένο δυναμισμό ! ! !

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο