| |
Λάθη, αμαρτίες μου πολλές,
Βαρέθηκα να πληρώνω τα του χθες
Παιχνίδια του μυαλού,
Πάρτα όλα όπως θες
Στην κόλαση, φως δεν έχει όσο και να θες
Απέλπιδη ελπίδα αλλαγής
Νέος τόπος φυγής
Παγίδα της ψυχής – λύτρωση της στιγμής
Φως,
στην κόλαση δεν έχει φως,
Όπου και να πας, στον βούρκο τριγυρνάς
Διαφορά καμιά,
Η λάσπη βγαίνει από μέσα σου βαθιά
Σε πνίγει, σε βρομίζει και σε βυθίζει
Κυνηγάς το όνειρο, δεν βγάζει πουθενά
Οι λωτοί δεν κάνουν πλέον δουλειά,
Σκιές του παρελθόντος βγαίνουν από μέσα σου συχνά
Σκατάνθρωπος, στον βούρκο τριγυρνάς
Ζεις για την μέρα της απαλλαγής
Για την τρυφερή αγκαλιά, το όμορφο χαμόγελο
Για την μέρα που και αυτά,
Θα τα βρομίσεις…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
