Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αλμύρα …
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130598 Τραγούδια, 269424 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αλμύρα …
 εγκλωβισμένος σε κυκλώνα καταιγίδα ... λαθραία έζησα σε σύννεφο παράκτιο ...
 
Ωχρό τρεμόπαιζε το φως στο παλλινόριο
και η αλμύρα τα μαλλιά μου είχε βρέξει,
μες το μυαλό δειλά ανέτειλε μιά σκέψη
που χρόνια ζούσε μοναχή στο περιθώριο.

Μέσα σε δίνη η ψυχή μου παρασύρθηκε
τρέχει ξοπίσω της κόρη αλαφιασμένη,
ζωή αλλόκοτη ... πεζή ... καθημαγμένη
στην ειμαρμένη να υποταχθεί αρνήθηκε.

Διακτινίστηκε το είναι μου στο άπειρο
πέρα απ` τα όρια ... σπάει τις αλυσίδες,
μέσα στις τόσες ανεκπλήρωτες ελπίδες
στο χρόνο χάρισα ... την ύπαρξή μου λάφυρο.

Εκεί γεννήθηκε ο άλλος μου ο εαυτός
εκείνος που στο άδολο το Φως πιστεύει,
και με του χθες, τις χίλιες εμμονές παλεύει
μεταρσιώθηκε ο άχραντός μου μερισμός.

Στο κυτταρό μου ταξιδιώτης δίχως αύριο
κυνηγημένος ναυαγός χωρίς πατρίδα,
εγκλωβισμένος σε κυκλώνα καταιγίδα
λαθραία έζησα σε σύννεφο παράκτιο.


* * *


Κάπου κοντά στο Cape Town
Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 23
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

kourelis.efstratios@gmail.com
 
ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
13-03-2015 @ 01:03
Καλό ξΗμέρωμα σε όλους !!! ... ::382.:: ........
ΒΥΡΩΝ
13-03-2015 @ 07:01
Ωχρό τρεμόπαιζε το φως στο παλλινόριο
και η αλμύρα τα μαλλιά μου είχε βρέξει,
μες το μυαλό δειλά ανέτειλε μιά σκέψη
που χρόνια ζούσε μοναχή στο περιθώριο.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Νικηφόρος Ουρανός 38
13-03-2015 @ 07:16
Αξιόλογη και αυτή σου η δημιουργία, Στράτο!
Καλή σου μέρα!
ΕΝΤΕΧΝΟΣ ΓΥΡΑΡΜΕΝΙΣΤΗΣ
13-03-2015 @ 07:46
Μέσα σε δίνη η ψυχή μου παρασύρθηκε
τρέχει ξοπίσω της κόρη αλαφιασμένη,
ζωή αλλόκοτη ... πεζή ... καθημαγμένη
στο ειμαρμένο να υποταχθεί αρνήθηκε...


...εκείνος που στο άδολο το Φως πιστεύει,
και με του χθες, τις χίλιες εμμονές παλεύει ...
... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Την καλημερα μου
ΑΝΤΗΣ
13-03-2015 @ 08:16
υπεροχο
masimos
13-03-2015 @ 08:42
::up.:: Με Μαεστρια αδραξες και σημερα τον πλουτο της
Ψυχης Σου
oneiropola
13-03-2015 @ 09:17
Ωχρό τρεμόπαιζε το φως στο παλλινόριο
και η αλμύρα τα μαλλιά μου είχε βρέξει,
μες το μυαλό δειλά ανέτειλε μιά σκέψη
που χρόνια ζούσε μοναχή στο περιθώριο.

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
την καλημέρα μου !!
Angelic
13-03-2015 @ 09:54
Καλή σου μέρα !!!
..............
Διακτινίστηκε το είναι μου στο άπειρο
πέρα απ` τα όρια ... σπάει τις αλυσίδες,
μέσα στις τόσες ανεκπλήρωτες ελπίδες
στο χρόνο χάρισα ... την ύπαρξή μου λάφυρο

Εκεί γεννήθηκε ο άλλος μου ο εαυτός
εκείνος που στο άδολο το Φως πιστεύει,
και με του χθες, τις χίλιες εμμονές παλεύει
μεταρσιώθηκε ο άχραντός μου μερισμός

..........

Γραμμένο δυναμικά, με νόημα και ουσία όπως πάντα άλλωστε!!!!!!
Λέξεις σκληρές στο άκουσμα τους, ταξιδιάρικες και γλυκές στη ψυχή όμως......
Κατά την άποψη μου πάντα ......
Μ' αρέσει πολύ !!! !!! !!!

::wink.:: ::wink.:: ::wink.::
kostas maris
13-03-2015 @ 10:48
ΟΛΑ , ΜΑ ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ...
smaragdenia
13-03-2015 @ 11:05
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!!!!!!!!!!

::up.:: ::up.:: ::up.::
**Ηώς**
13-03-2015 @ 12:43
Στο κυτταρό μου ταξιδιώτης δίχως αύριο
κυνηγημένος ναυαγός χωρίς πατρίδα,
εγκλωβισμένος σε κυκλώνα καταιγίδα
λαθραία έζησα σε σύννεφο παράκτιο. ......ρισπέκτ!!!!!!
::rock.:: ::theos.:: ::theos.::
stixoula
13-03-2015 @ 12:58

Όταν η ψυχή παρασύρεται ,πώς είναι δυνατόν να υπάρχει άχραντος μερισμός;
Ρωτάω διότι δεν το κατάλαβα..Καλησπέρα!!!Κατά τα άλλα έχω χάσει την φωνή μου!!!!!!!!!!!!
iokasth
13-03-2015 @ 14:37
Διακτινίστηκε το είναι μου στο άπειρο
πέρα απ` τα όρια ... σπάει τις αλυσίδες,
μέσα στις τόσες ανεκπλήρωτες ελπίδες
στο χρόνο χάρισα ... την ύπαρξή μου λάφυρο.

Αυτό μου άρεσε.!!!Εχει μηνύματα.! Τα λάφυρα έχουν ξεχωριστεί αξία..
Γενικα το ποίημα ειναι Καταπληκτικό.!!
Καλο Σαβ/Κυρ.
ΝεφΕλλη
ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
13-03-2015 @ 14:46
Σας ευχαριστώ πολύ όλους!

Angelic, ΝεφΕλλη
Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια και χαίρομαι που το βρήκατε ενδιαφέρον και με κάποια μηνύματα.

Stixoula,
Σε ευχαριστώ που επισκεύθηκες το γραπτό.
Ο άχραντος μερισμός μας συνυπάρχει μέσα μας με τον "εαυτό" μας. Συγκατοιούν στο κατοικητήριο που ονομάζουμε "υλικό σώμα" .
Η ψυχή μας πολλές φορές "παρασύρεται" ... αν θες ... συμμετάχει σε "πειράματα" που η ίδια -κατά κάποιο τρόπο- "επέλεξε" και "προκάλεσε" ...
για να πειραματισθεί στην ύλη, προκειμένου να αντλήσει εμπειρίες (εν+πυρίες) ... να βαφτιστεί στην πυρά, για να γίνει πιό δυνατή.
Να μάθει και να μπορέσει αυτοεξελιχθεί.

Τέλος, για να σου πω και το άλλο ...
Πολλές φορές γράφω έτσι όπως ακριβώς νοιώθω κάτι να αναδύεται από μέσα μου δίχως καν να εξετάζω αν οι λέξεις "παράγουν λογικό νόημα",
έχοντας την αίσθηση πως μέσα από όσα γράφω στο χαρτί θα διδαχθώ και εγώ διαβάζοντας αργότερα "εκείνο που μου υπαγόρευσε" η φωνή του κύτταρού μου.

Ασφαλώς δεν μιλάω δογματικά και όσα λέω είναι απλά η γνώμη μου και τίποτε περισσότερο η λιγότερο.

Καλή συνέχεια σε όλους! Να έχετε μια πολύ όμορφη Παρασκευή, έστω και βροχερή ... ::382.:: ... ...
stixoula
13-03-2015 @ 16:20
Σε ευχαριστώ για την περιεκτική εξήγηση.Όμορφη είναι και ας είναι βροχερή!
Καλή συνέχεια!
stixoula
13-03-2015 @ 16:20
Σε ευχαριστώ για την περιεκτική εξήγηση.Όμορφη είναι και ας είναι βροχερή!
Καλή συνέχεια!
kalosorisma
13-03-2015 @ 17:04
Πολύ ωραίο ::up.:: ::up.:: ::up.::
Κώστας 1959
13-03-2015 @ 18:28
Καλησπέρα Ευστράτιε.
...Στο κύτταρο μου ταξιδιώτης δίχως αύριο
κυνηγημένος ναυαγός χωρίς πατρίδα
εγκλωβισμένος σε κυκλώνα καταιγίδα
λαθραία έζησα σε σύννεφο παράκτιο...

Καταπληκτικό ολόκληρο το ποίημα , ειδικά όμως αυτή στροφή με μάγεψε !!!

::up.:: ::up.:: ::up.::
adespotoi
13-03-2015 @ 20:35
φωτεινός στην περιπλάνηση σου. ::theos.:: ::smile.:: ::up.::
ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
13-03-2015 @ 20:42
Σας ευχαριστώ πολύ όλους !!! .... καλό απόβραδο !!! ... ::382.:: ...
φραγκοσυριανος
13-03-2015 @ 22:16
Μέσα σε δίνη η ψυχή μου παρασύρθηκε
τρέχει ξοπίσω της κόρη αλαφιασμένη,
ζωή αλλόκοτη ... πεζή ... καθημαγμένη
στην ειμαρμένη να υποταχθεί αρνήθηκε.

Διακτινίστηκε το είναι μου στο άπειρο
πέρα απ` τα όρια ... σπάει τις αλυσίδες,
μέσα στις τόσες ανεκπλήρωτες ελπίδες
στο χρόνο χάρισα ... την ύπαρξή μου λάφυρο.

Εκεί γεννήθηκε ο άλλος μου ο εαυτός
εκείνος που στο άδολο το Φως πιστεύει,
και με του χθες, τις χίλιες εμμονές παλεύει
μεταρσιώθηκε ο άχραντός μου μερισμός.
::up.:: ::up.:: ::up.::
ακριτας
13-03-2015 @ 23:29
::1255.:: Κ Α Τ Α Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Ο !!!!!!! ::1255.::

Καπετάνιε σου σφίγγω νοερά το χέρι και εύχομαι να είσαι πάντα καλά....
ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
14-03-2015 @ 02:26
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που συμπλέουμε !!!!!!

Ακρίτα, χαρά και τιμή μου να με επισκέπτεσαι !!! ... τα αισθήματα εκτίμησης είναι απολύτως αμοιβαία !!! ..........

Καλό μας ξΗμέρωμα !!!!!!! .......... ::382.:: ............

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο