| |
Γιατί ρωτούν τα άστρα την μοίρα τους να μάθουν
όταν πολύ κοντά μας βρίσκεται το μυστικό κλειδί.
Κάθε άνθρωπος μπορεί με μαεστρία ή όχι
μερικούς στίχους να αραδιάσει
να δημιουργήσει ή να καταστρέψει
να γίνει Ποιητής ή Χάρος
για ότι αγαπάει ή μισεί και έτσι την μοίρα του
να ορίσει, καταστρέφοντας ότι τον εμποδίζει
δημιουργώντας ότι του λείπει.
Άν πάλι κάνει το λάθος να ενισχύσει την λύπη του
το μίσος και το σκοτάδι, αυτά θα μαγνητίσει τότε.
Νά πώς υφαίνεται η μοίρα, έχεις ένα όπλο
εσύ αγνέ ανώνυμε Ποιητή μου,
να μήν θαρρείς ανούσια πως είναι τα στιχάκια σου
κάτι αρχέγονο σε ωθεί που κάποτε θα νιώσεις
πολύ κοντά σου να ανασαίνει.
Αδιαφόρησε λοιπόν γιά ότι σε χαλάει δίπλα σου
και δημιούργησε το δικό σου μέλλον
που ξεκινάει από μέσα σου και επεκτείνεται πρός
τα έξω με κάθε ποιήμά σου.
Το πρώτο που θα έπρεπε να μάθουμε είναι ο ρόλος
του μικρού Ποιητή, όχι του Μεγάλου
γιατί στο μικρό υπάρχει Αλήθεια και Φώς και Φαντασία,
η Φαντασία της Αέναης Ποίησης που γίνεται Πραγματικότητα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
