| |
ηρθαν με τις πανοπλιες τις ομορφες
που στον ηλιο γυαλιζαν ως απο χρυσαφι
μα ηταν ντενεκεδες
και μας απλωσαν την χειρα ως ιπποτες
μα ηταν δυστυχως μοναχα ποτες
και ολημερης η κορη κλαιει
που τις πουλησαν τα προικια της
και κλεος αφθιτο δεν ειδε
μονο ονειδος και μυγες να πεταν τριγυρω
αποψε παιξε στο πιανο την ηρωικη
και γειρε μου ακομα ενα ποτηρι λευκο κρασι
ετσι αρμοζει ,ετσι ειναι η μερα
να σφραγιζουμε τα παντα στο γλυκο πιοτι
και στην ληθη χοες να κανουμε
οποτε μας πνιγει του κοσμου η σιωπη.
και στο περιστυλιο
σαν ερχεται η αυγη κρυβονται σκιες
σε αυτη την τελεια μορφη
μα τι σε μελει τωρα η σκεψη
τι σε μελει τωρα η σιωπη
περνα ο χρνος και οι σκεψεις χανονται και ολα απο την αρχη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
