| |
Εκείνη την νύχτα την ένιωσα μέσα μου ολόκληρη, γεμάτη
Τον απόκρημνο βράχο όπως αυτός υψώνονταν πάνω από το κύμα
Το ξωκλήσι φωτισμένο, γιορτινό και παράξενα οικείο στην κορυφή
Ένιωσα πλήρως εκείνη την πτώση
Τον παφλασμό των κυμάτων
Την ιλιγγιώδη κάθοδό μου στο σκοτεινό βυθό
Έπεφταν μαζί μου πάνω στα κύματα χοντρές ψιχάλες της βροχής
Η μυρωδιά του λιβανιού απομακρυνόταν
Και έπειτα ακούμπησα τον πυθμένα
Σαν μέσα σε ερωτική κορύφωση, σαν σε όνειρο
Η επαφή μου ήταν μέσα στο σκοτάδι φωτεινή
Έπειτα αναδύθηκα και μετά ξεβράστηκα στεγνός στο καλοκαίρι
Είχε ησυχία, το νησί ήταν βατό και εγώ το ένιωθα…
Είχα μάθει ξανά πώς να αγαπώ!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
