Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μονόλογοι. Μέλι Έσταζεσ
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130399 Τραγούδια, 269370 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μονόλογοι. Μέλι Έσταζεσ
 
Μονόλογοι. ΜΈΛΙ ΈΣΤΑΖΕΣ

Εκεί που πήγες μάκρυά
πάντα καλά να είσαι
κι ας ξέχασες μια αγάπη
που σού' δινε πολύ χαρά
σου έπινε το δάκρυ.
Θυμάμαι κείνο το κενό
που είχε η ψυχή σου
πόνο πίκρα και σπαραγμό
έδερνε τη ζωή σου.
Να αναπνεύσεις δεν μπορείς
μου έλεγες θλιμμένα
κι όλα ότι τα συγχωρείς
κι αυτό χάρη σε μένα.
Θυμάμαι που μου έταζες
πάντα θα μ' αγαπάς
και όλη μέλι έσταζες
κι ότι αλλού δεν πας.
Μα όσο περνούσε ο καιρός
χανόταν και ο πόνος
και στη ψυχή μου χαλασμός
παντέρημος και μόνος.
Σαν συννεφάκι έφυγες
που παίρνει το αγέρι
έφυγες και με έσβησες
για πάντα από ταίρι.
Δίχως να πεις μήτε να γεια
έπαψα πια να σ' αγαπώ
δίχως μια κρύα αγκαλιά
έτσι για ευχαριστώ.
Μα δεν πειράζει Άγγελε μου
είμαι συνηθισμένος
αγάπη πάντα να κερνώ
και να' μαι πικραμένος.
Ίσως γιατί να δίνομαι
ολόψυχα με πάθος
και στεναγμό να ντύνομαι
στη θλίψη και στο βάθος.
Παρ' όλα αυτά δεν σε μισώ
θέλω να μου προσέχεις
τον όμορφο σου εαυτό
θεού χαρά να έχεις.
Κράτα εκείνο το μικρό
που το' χεις στο βιβλίο
κείνο το τριαντάφυλλο
και ξέχνα κάθε κρύο.
Κι ότι κι αν πάθεις στη ζωή
ξέρεις που θα χτυπήσεις
η πόρτα θα' ναι ανοιχτή
να σε καλωσορίσει
δίχως μια λέξη να σου πει
δίχως να σε ρωτήσει.
Θέλει μεγάλο κουράγιο
για να συγχωρήσεις κάποιον
τόσο μεγάλο που πρέπει
να πνίξεις όλους
τους εγωισμούς σου
και τις αποτυχίες του άλλου
να τις κάνεις δικούς σου.
3-5-2015




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Όταν μιλάει η ψυχή κι Άγγελοι σιωπούν.
 
Ζέτα Γκούσκου
05-05-2015 @ 00:33
Παρ' όλα αυτά δεν σε μισώ
θέλω να μου προσέχεις
τον όμορφο σου εαυτό
θεού χαρά να έχεις.
Κράτα εκείνο το μικρό
που το' χεις στο βιβλίο
κείνο το τριαντάφυλλο
και ξέχνα κάθε κρύο.
Κι ότι κι αν πάθεις στη ζωή
ξέρεις που θα χτυπήσεις
η πόρτα θα' ναι ανοιχτή
να σε καλωσορίσει
δίχως μια λέξη να σου πει
δίχως να σε ρωτήσει. ::love.:: ::love.:: ::love.::
smaragdenia
05-05-2015 @ 07:53
Θυμάμαι που μου έταζες
πάντα θα μ' αγαπάς
και όλη μέλι έσταζες
κι ότι αλλού δεν πας.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΞΕΧΝΑΝΕ

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ....... ::up.:: ::up.:: ::up.::
steven boss
05-05-2015 @ 08:47
Εξαιρετικο ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
05-05-2015 @ 08:49
Υπέροχο Βαγγέλη !!!!! ::up.::
Καλημέρα ::kiss.:: ::kiss.::
Κώστας 1959
05-05-2015 @ 08:53
Καλημέρα.
Πάρα πολύ συναισθηματικό !!!! Εξαιρετικό !!!!
::up.:: ::up.:: ::up.::
pennastregata
05-05-2015 @ 10:11
::yes.:: ::yes.::
rania.foka@yahoo.co.uk
05-05-2015 @ 10:26
ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!!!!!!!!ΠΟΛΥ ΓΛΥΚΟ!!!!!!!!!!! ::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
Αταξίδευτος
05-05-2015 @ 10:42
Ρε συ Βαγγέλη, τι χείμαρρος είσαι σήμερα!!!!

Γεια και χαρά σου φίλε μας
ΛΕΩΝ54
05-05-2015 @ 13:29
Μέλι στάζει Βαγγέλη το ποίημά σου!!!
ΚΑΝΕΛΛΑ_ΓΙΩΤΑ
05-05-2015 @ 20:15
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο