stixoi.info: Ολιγωρία κι αντάρα (ιιι)

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ολιγωρία κι αντάρα (ιιι)

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130737 Τραγούδια, 269452 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ολιγωρία κι αντάρα (ιιι)

ΙΙΙ. Ανταρσία

Αυτοκτόνησε αμέτρητες φορές κι ήταν σ'όλες όμορφη.
Τυφλώθηκε από μιαν αστραπή στο πρώτο του όνειρο
μα η γοητεία δεν τον αρνήθηκε.
Όταν η επανάσταση τελείωσε με την ανακωχή της φθοράς τους
και οι μορφές δεν ήταν άλλο από ματωμένα λάφυρα,
βρέθηκαν για να πεθάνουν μαζί.
Εγώ αισθάνθηκα την ηδονή της άνοιξης
δίχως τα κρανία των ρόδων να μου στοιχειώνουν το σαλόνι,
παρά μονάχα με την αποδοχή της ματαιότητάς της.
Η κρυπτογραφημένη αγιότητα της εξέλιξης
προς την ίδια αρχή και τέλος είναι η έξαψη,
η υπεροχή του χάους στην περατότητά μας.

Δεν θα βρέξει απόψε, η θεία πρόνοια μεριμνά
γιατί μάθαμε την ομορφιά ανυπόστατη αν δεν φλέγεται.
Η πρόοδος έφτιαξε το μπαρούτι να λειτουργεί στα θυμιατά
κι ολόκληρα χωριά να καίγονται πάνω στην φλόγα ενός κεριού.
Το παραμορφωμένο είδωλο της λάμψης μας στον χρόνο,
που πήραν όλοι τόσο σοβαρά και τόσο απάνθρωπα, τραγουδά.
Τραγουδά και χορεύει η θάλασσα στα πόδια της φρεγάτας.
Τραγουδά και χορεύει ο αέρας που τρυπώνει στα σφαλισμένα σπίτια.
Τραγουδά γιατί μάθαμε την ομορφιά ανυπόστατη αν δεν φλέγεται.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

ΒΥΡΩΝ 16-05-2015 @ 15:24	Εγώ αισθάνθηκα την ηδονή της άνοιξης δίχως τα κρανία των ρόδων να μου στοιχειώνουν το σαλόνι, παρά μονάχα με την αποδοχή της ματαιότητάς της.... ........................................................................................... ............................................................................................. Η πρόοδος έφτιαξε το μπαρούτι να λειτουργεί στα θυμιατά κι ολόκληρα χωριά να καίγονται πάνω στην φλόγα ενός κεριού. Το παραμορφωμένο είδωλο της λάμψης μας στον χρόνο, που πήραν όλοι τόσο σοβαρά και τόσο απάνθρωπα, τραγουδά.... ::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
Ηώς 16-05-2015 @ 20:43	δίχως τα κρανία των ρόδων να μου στοιχειώνουν το σαλόνι, παρά μονάχα με την αποδοχή της ματαιότητάς της.... Δεν θα βρέξει απόψε, η θεία πρόνοια μεριμνά γιατί μάθαμε την ομορφιά ανυπόστατη αν δεν φλέγεται...... ...................την καλησπέρα μου!!!!!!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο