| |
ΜΕΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΠΙΚΡΑ
ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙΣ ΠΑΛΙ ΑΠΟΨΕ
ΚΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΜΙΑ ΛΕΠΙΔΑ
ΠΟΥ ΜΕ ΧΑΡΑΚΩΝΕΙ
ΣΕ ΓΥΡΕΥΩ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΑ
ΜΑ ΓΥΡΙΖΩ ΣΤΑ ΧΑΜΕΝΑ
ΟΤΙ ΕΜΕΙΝΕ ΑΠΟ ΣΕΝΑ
ΨΑΧΝΩ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΩ
ΡΕΦΡΕΝ
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΖΩ ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ
ΜΟΙΑΖΕΙ Η ΖΩΗ ΜΟΥ Μ’ ΕΝΑ ΨΕΜΑ
ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ
ΜΗ Μ’ ΑΦΗΝΕΙΣ ΜΕΣ ΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ ΜΟΥ
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΛΕΠΤΟ ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ
ΜΟΙΑΖΕΙ Η ΖΩΗ ΜΟΥ Μ’ ΕΝΑ ΨΕΜΑ
ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΙ ΑΡΧΗ ΜΟΥ
ΑΝΑΠΝΟΗ ΜΟΥ
ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΜΙΑΝ ΑΚΡΗ
ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΕ ΘΥΜΙΖΟΥΝ
ΕΛΑ ΠΑΡΕ ΜΟΥ ΤΟ ΔΑΚΡΥ
ΠΡΙΝ ΝΑ ΞΗΜΕΡΩΣΕΙ
ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΜΗΝ ΘΥΜΑΜΑΙ
ΜΑ ΚΙ ΑΠΟΨΕ ΔΕΝ ΚΟΙΜΑΜΑΙ
ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΦΟΡΑ ΦΟΒΑΜΑΙ
ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
