| |
Ήσουν εσύ, λαμπερή κι ακατέργαστη ομορφιά,
και πριν τις υποσχέσεις που ελευθέρωσες απ'όνειρα
στην τρυφερή κι άγρια στιγμή της αγκαλιάς.
Ήσουν εσύ, σαν όπως ερχόταν η υπεροχή
να σφαλίσει στον οίκτο τον έρωτα.
Φαντασίες που ποτέ δεν συγχρονίστηκαν:
Η τελειότερη καταστροφή ερώτων.
Ήσουν εσύ, ασύμμετρη αρμονία των αισθήσεων,
μα ερωτεύθηκα τον ανθό πριν το άνθος του
ή σ'ερωτεύθηκε ο δικός μου πριν ανθίσει;
Ήσουν εσύ, σαν όπως κοίταξεν ο θάνατος
τα μάτια του βρέφους στο πρώτο κλάμα του.
Ξεσκαρτάρισμα απομυθοποιημένων προσδοκιών:
Η πιο χυδαία μορφή λήθης.
Δυσκολεύομαι να κατανοήσω τις σκέψεις μου
γιατί το τέρας που πια δεν βρίσκεται κάτω απ'το κρεβάτι,
μπορεί να βρίσκεται οπουδήποτε.
Κι εσύ γιατί συνήθισες το είδωλό του στον καθρέφτη σου
και του έδωσες την μορφή μου για να υπάρχει.
Οι φαντασίες κάποτε συγχρονίζονται.
Λίγο πριν ή λίγο μετά. Έρωτας! Έρωτας!
Μα, πράγματι, τον περιμέναμε να'ρθει
καβάλα στην ράχη του τέρατος;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
