| |
Ένα ρούχο μου παλιό - στίχοι / μουσική - Άνθια
Δεν με ξέρεις
κι ούτε θα με μάθεις ποτέ
και υποφέρεις
Νόμιζες παιχνίδι σου ήμουν
Να με παίζεις και να γελάς
κι όταν βαριέσαι να με παρατάς
Ένα ρούχο μου είσαι παλιό
που δεν φορώ
Σαν και σένα
θέλω άλλους δέκα
ίσως κι εκατό
Κι άλλους τόσους μπορώ
Να πουλώ και ν' αγοράζω στο λεπτό
Δεν με ξέρεις
κι ούτε θα με μάθεις ποτέ
και υποφέρεις
Νόμιζες το θύμα σου ήμουν
Δεν ήσουν κάτι το σημαντικό
ένα ρούχο μου παλιό
που μου άρεσε να βλέπουν να φορώ
Σαν και σένα εγώ
θέλω άλλους δέκα
ίσως κι εκατό
Κι άλλους τόσους μπορώ
Να πουλώ και ν' αγοράζω στο λεπτό
Δεν με ξέρεις
κι ούτε θα με μάθεις ποτέ
και υποφέρεις
Νόμιζες παιχνίδι σου ήμουν
Δεν ήσουν κάτι το σημαντικό
ένα ρούχο μου παλιό
που μου άρεσε να βλέπουν να φορώ
Ένα ρούχο μου παλιό
που έχω πάψει να φορώ
κι από λύπη
στη ντουλάπα μου κρατώ
Δεν με ξέρεις . . .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
