Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Είσαι η αλήθεια μου Στέφη Καββαδά
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130711 Τραγούδια, 269450 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Είσαι η αλήθεια μου Στέφη Καββαδά
 
Είσαι η αλήθεια μου Στέφη Καββαδά

Να, κοιτάζω πάλι στο φεγγαρι.
Πόσα μυστικα- θεέ μου- έχει κρύψει κάτω από το ασημένιο φως του;
Λέξεις τσακισμενες στα δύο.
Τη μουσική της λήθης.
Τον ήχο της σιωπής.
Το φιλί του αποχωρισμού στο μετωπο.
Το "Σ' αγαπώ", που δε τόλμησα ποτέ να ξεστομισω. .
Ένα αντίο, που βιαστικα ενέχυρο να στο αφήσω.

Και να σου, πάλι μιλάω για σενανε.
Μιλώ κι σαπίζει η φωνή μου, σαν το αποτιστο λουλούδι.
Σπανιζει τέτοια σιγαλια στο κοσμο, και τώρα που ήρθε, τη μισω.
Ο αγερας κουράστηκε να σε κυνηγά, το ουρλιαχτό του σώπασε για πάντα.
Η τελευταία σταγόνα βροχής, έπεσε στο χώμα, και πέθανε.
Μα τι κι αν έξω μυρίζει Άνοιξη κι ρόδο, εγω παγωνω.
Φοράω το πανωφόρι και κρυωνω περισσότερο.
Αυτή η ψεύτικη ζεστασιά, είναι τόσο ανώφελη, παναθεμα την.


Κλείνω τα μάτια να αποκοιμηθώ, όμως τ' όνειρο μ' αρνείται τα κλειδιά του.
Πάει η ώρα τρεις.
Αναβω τα φώτα.
Η φωτογραφία σου στο κομοδίνο, με κοίτα ειρωνικά.
Νιώθω μια παράξενη χαρά καθώς τη βλέπω να ξεθωριαζει.
Σε εκδικούμαι...
Ύστερα όμως, κλαιω, κλαιγω με αναφηλητα.
Δεν αλλαζει η ιστορία, το παρελθόν, ούτε ότι ενιωσα.

Το να σε αρνούμαι, είναι σαν αρνούμαι κι τον εαυτό μου.
Είσαι η αλήθεια μου.
Η φλόγα που κυλάει αίμα.
Το ψέμα που θα με μεθαει πάντα.

1/4/2013



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
rania.foka@yahoo.co.uk
07-06-2015 @ 13:04
ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!!!!!!!! ::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
Μ.Ελμύρας
07-06-2015 @ 13:08
::up.:: ::up.:: ::up.::
adespotoi
07-06-2015 @ 13:51
οι μεγάλες αγάπες δεν ξεχνιούνται. ::up.:: ::up.:: ::up.::
Βασίλης Μ.
07-06-2015 @ 14:15
Αληθινό...
Το νιώθεις... ::smile.::
Μαυρομαντηλού
07-06-2015 @ 17:17
Το να σε αρνούμαι, είναι σαν αρνούμαι κι τον εαυτό μου.
Είσαι η αλήθεια μου.
Η φλόγα που κυλάει αίμα.
Το ψέμα που θα με μεθαει πάντα.
ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

ΤΙ ΛΕΣ ΚΑΛΕ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
ΤΕΛΙΚΑ ΑΡΝΗΘΗΚΕΣ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

ΜΠΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛ
::lost.:: ::lost.:: ::lost.::
**Ηώς**
07-06-2015 @ 17:23
πολύ ωραίο!!!!!!!!!
ο ποιητης της συμφορας
07-06-2015 @ 17:40

Να, κοιτάζω πάλι στο φεγγαρι.
Πόσα μυστικα- θεέ μου- έχει κρύψει κάτω από το ασημένιο φως του;
Λέξεις τσακισμενες στα δύο.
Τη μουσική της λήθης.
Τον ήχο της σιωπής.
Το φιλί του αποχωρισμού στο μετωπο.
Το "Σ' αγαπώ", που δε τόλμησα ποτέ να ξεστομισω. .
Ένα αντίο, που βιαστικα ενέχυρο να στο αφήσω.
::up.:: ::up.:: ::up.::
oneiropola
07-06-2015 @ 21:35
::up.:: ::up.:: ::hug.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
07-06-2015 @ 22:25
Όλα περνάνε χάνονται,έρχονται νέα
Πολύ πολύ όμορφο..!!
Κων/νος Ντζ
28-02-2016 @ 10:10
::rol.:: ::wink.:: ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο