| |
Το αξέχαστο άρωμα των ταξιδιών
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Από μικρή ηλικία είχα μία ιδιαίτερη αδυναμία στα ταξίδια. Δεν μπορούσα με τίποτα να καθίσω ήσυχη και ήρεμη. Σε μία καρέκλα. Σε μία γωνία ή οπουδήποτε αλλού. Αυτό που ανέπτυξα σταδιακά ήταν και μια εξαιρετικά αναπτυγμένη όσφρηση. Με τα κακά και τα καλά της αυτή η ιδιαιτερότητα με βοήθησε, σε πολλές περιπτώσεις, να κάνω κάποιες επιλογές. Επίσης πιστεύω ότι κληρονόμησα, από την μητέρα μου την αδυναμία για καλό φαί. Είμαι Gurmet. Μπορούσα να διακρίνω τι μαγειρεύεται και πού και όχι μόνο. Από τον πατέρα μου κληρονόμησα την ιδιότητα να χειρίζομαι τον γραπτό λόγο.
Στην προσωπική και επαγγελματική μου ζωή ΄΄ συμπαθούσα ΄΄ ή απέκλεια ανθρώπους χωρίς καν να τους μιλήσω. ¨Έφτανε να τους μυρίσω για να προσδιορίσω, μέσα μου, αν θα τους συμπαθήσω ή όχι. Πολλές φορές αυτή η ευαισθησία μου είχε αρνητικές επιπτώσεις στην επαγγελματική μου εξέλιξη. ΄΄ Έκοβε ΄΄ με το μαχαίρι την παραμικρή όρεξη μου να ΄΄γίνω΄΄ καλή και καταδεκτική. Με λίγα λόγια ποτέ δεν ήμουνα το καλό και υπάκουω κοριτσάκι που θα μπορούσα να είμαι. Καλή ανατροφή είχα , απλώς δεν χώνευα ,και το έδειχνα φανερά, κάποιον που αμελούσε την προσωπική του υγιεινή. Ανυπότακτη και ισχυρογνώμων δεν άφηνα περιθώρια για δεύτερη ευκαιρία. . Όταν έγινα γιατρός και μάλιστα χειρουργός εξειδικευμένη στην τραυματολογία και το έγκαυμα πολλά από αυτά τα χαρακτηριστικά μίας ανθρώπινης ύπαρξης, τα άφησα στην άκρη. Έγινα νορμάλ έτοιμη να αποδεχτώ και να βοηθήσω έναν άνθρωπο τραυματισμένο στην εφημερία. Ο πόνος και η ασχήμια του τραύματος και κυρίως το απρόοπτο και το έκτακτο δικαιολογούσε ,με το παραπάνω, να μυρίσουν οι άνθρωποι λίγο διαφορετικά.
Λατρεύω τα ταξίδια. Εντός ή εκτός του μυαλού μου. Εντός και εκτός του εαυτού μου. Ομορφαίνουν την ζωή μας και όσο και επώδυνα να είναι αξίζει να τα τολμήσεις. Δεν φοβάμαι την βουτιά. Με μαγεύει η δυνατότητα αλλαγής παραστάσεων. Αναζητώ την εμπειρία. Κυνηγάω την ευκαιρία να βιώσω την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα ενός καινούργιου χώρου. Δεν με κουράζει και δεν με φοβίζει η επαφή με το ξένο και το διαφορετικό. Με το πέρασμα του χρόνου ωρίμασα, λογικεύτηκα, καταστάλαξα και προσγειώθηκα όμως οι κακές συνήθειες μου έμειναν. Η ένταση και η ασχήμια στις διάφορες μυρωδιές στάθηκε αφορμή για τις επιλογές που έκανα. Ποτέ δεν χρησιμοποίησα μάσκα όσο και άσχημες να ήταν οι μυρωδιές που συνάντησα στα ταξίδια μου. Απέφυγα να προσβάλω τους ντόπιους. Όταν αναπολώ τα διάφορα μέρη όπου παραβρέθηκα πάντα θυμάμαι ακόμα πως μύριζε η κάθε χώρα. Η Νέα Υόρκη μύριζε σκόνη. Η Βοστόνη ιτιά. Η Ινδία μύριζε κάρυ. Το Μεξικό φρεσκοκομμένο χορτάρι. Η Κωνσταντινούπολη ανθισμένες πασχαλιές. Η Γερμανία χημικά. Η Κίνα κρεμμύδι. Η Αυστραλία εξωτικά λουλούδια. Η Αλεξανδρούπολη θάλασσα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
