| |
Kάποιο βράδυ του Δεκέμβρη
καθόμουν σιωπηλός σε μια γωνιά
με τη κιθάρα αγκαλιά
και τα ποτά μου συντροφιά
Mες στην ερημιά μονάχος
σαν μαλάκας σεργιανούσα
στα ροκάδικα της πόλης
τη φιγούρα σου ζητούσα
Kάθε βράδυ οι αγάπες
πέφτουν σαν τ' αστέρια
τους συντρόφους τους αφήνουν
και πετάνε σ΄ άλλα χέρια
Ένα απ' αυτά είσαι κι εσύ
πέφτεις χάνεσαι γυρνάς εδώ κι εκεί
νέους έρωτες ζητάς
κι εμένα πια δε μ΄αγαπάς
Με μόνο σύμμαχο τη σκέψη
τώρα αρχίζω να πεθαίνω
δύο λέξεις λέω μόνο
πως εγώ απλά ανασαίνω
(Μουσική-Στίχοι: Σ.Τ)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
