kostas maris
17-07-2015 @ 10:44 | πάρα πολύ ωραία φιλοσοφία .... | |
pennastregata
17-07-2015 @ 11:31 | Όμορφο... | |
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
17-07-2015 @ 12:38 | ΟΜΟΡΦΑ ΦΙΛΟΣΟΦΗΜΕΝΟ ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
ΛΥΔΙΑ_Θ
17-07-2015 @ 12:51 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
smaragdenia
17-07-2015 @ 15:11 | ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΣΤΑ
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
Ba_B_eL84
17-07-2015 @ 15:33 | Πάντοτε θα χάνομαι στη γραφή σου....
Περιεκτική μα και τόσο γεμάτη. . . ::rol.:: ::blush.:: | |
Γιάννης Ποταμιάνος
17-07-2015 @ 17:09 | Έτσι ακριβώς οι μνήμες βαθιά θαμμένες στη χόβολη
της ψυχής κρατούν ζωντανή την Ελπίδα και την αισιοδοξία μας!
Καλό απόγευμα Βασίλη!
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
Δημήτρης Ιατρού
17-07-2015 @ 18:07 | Η παρουσία της τρυφερότητας ::angel.:: ::angel.:: ::angel.:: | |
Κώστας 1959
17-07-2015 @ 18:29 | Καλησπέρα.
Πάρα πολύ ωραίο !!!!
Συμφωνώ με όλα τα προηγούμενα (εύστοχα) σχόλια !!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Sofitsa
17-07-2015 @ 20:32 | Τρυφερό εν τέλει... ::smile.:: | |
iokasth
26-07-2015 @ 14:55 | Τρυφερή η μνήμη στο άγγιγμά της , δεν λέω..
Υπάρχουν φορές όμως που δεν θα ήθελες και να σε αγγίξει..
οταν ακόμα ο χρόνος δεν έχει....δουλέψει.
ΝεφΕλλη | |
 |
