| |
Μια μέρα ξεκούρασης.
Δεν ήθελε να κάνει τίποτα.
Έκατσε στην καρέκλα του σκηνοθέτη και μπρος σε μια οθόνη έβλεπε τι θα γίνει και τι δε θα γίνει στη ζωή του.
Σκέφτηκε την αυτοκτονία. Σκέφτηκε τη μάνα του που ήταν τυλιγμένη μες το βούρκο. Τον πιάσαν τα γέλια.
Σκέφτηκε τις γκόμενες που είχαν περάσει απ' τη ζωή του. Σκέφτηκε αυτές που δεν είχαν έρθει ακόμα και θα έρχονταν αν δεν αυτοκτονούσε σήμερα. Μα γιατί να αυτοκτονήσει. Έβλεπε τριγύρω του τους ανθρώπους να αυτοκτονούν αργά αργά μέρα με τη μέρα. Πουλούσαν την ύπαρξή τους στο διάολο την κάθε ιερή στιγμή.
Άσε μας ρε φίλε. Δεν υπάρχει τίποτα να ελπίζεις σε αυτούς τους καριόληδες. Γι' αυτό δεν υπάρχει λόγος και να απογοητεύεσαι. Γι' αυτό δεν υπάρχει λόγος και να αυτοκτονήσεις. Ένα άδοξο τέλος που αξίζει μόνο γέλια. Αυτό θα ναι το τέλος μας έτσι κι αλλιώς.
Μια μέρα ξεκούρασης.
Έμεινε εκεί μπροστά να χαιδεύει τρυφερά τα αρχίδια του.
Έφαγε, έχεσε, και ξανακάθισε στην αναπαυτική του καρέκλα.
Οι σκέψεις του κύλησαν προς τον αέρα με μια απαλή κίνηση.
Τις είδε να φεύγουν μια για πάντα. Χαμογέλασε. Αυτές ούτε που γύρισαν να τον κοιτάξουν.
"Αη στο διάολο ρε κουφάλες!"
..ψέλλισε ευχαριστημένος..
Αη στο διάολο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
