| |
περιμενοντας στο τιποτα
και εκει επανω που πιστεψαμε
οτι μπορει να τα κερδισουμε ολα
μας πηραν τη γη κατω απο τα ποδια μας
ξεχασαμε οτι ειμασταν πουλια
το μονο που ειχαμε να κανουμε
ητανε να ανοιξουμε φτερα
στο αγνωστο
γιατι ποιος ξερει να μου πει
για το γνωστο το ιδιο
που ποτε δεν ειναι ιδιο
μια καρικατουρα ομοιομορφη
στη σειρα η ζωη πεθαινει
με τοσα καλωδια δεμενη
εμεινε χωρις γη να βολοδερνει
περιμενω να δω ποτε θα θυμηθω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
