| |
Σε κοιτώ πίσω από έναν βράχο
αγναντεύεις το βάθος
μέσα στο αχαλίνωτο ποτάμι
με μια απέραντη μελαγχολία
στα μάτια κρυμμένη.
Κοιτώ τ' ακροδάχτυλά σου
σμιλευμένα με τελειότητα
όπως η αιχμή
των βελών του Έρωτα
ακουμπούν το δέρμα
κι έρχεται ο θάνατος του
εγωισμού
η ανάσταση της αγάπης.
Τα μάτια σου
και το φεγγάρι
κάνουν τον ποταμό των ψυχών
αίμα από έρωτα.
Γιατί με κοίταξες σαν θάλασσα
εκείνο το βράδυ
απέραντα και πεινασμένα
δεν υπάρχει γυρισμός
η διαδρομή μέσα σου
είναι ο στόχος.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
