| |
ήρθες σαν ξάφνιασμα ανεξήγητο
μιάς ευτυχίας αναβλημένης
το βλέμα σου μυστηριακό
και το κορμί σου ακόμη κοριτσίστικο
και πιο αινιγματικό
το φώς σου ένας θρίαμβος
αλαφρωμένη μνήμη ανύπαρκτη
η εξεγερμένη μου απουσία
τρέχω δεν ξέρω να προσμένω
να ξεχυθώ στην απεραντοσύνη σου
με την ωραία χαρά να κυκλοφέρνει
να εξερευνήσω τη λαχτάρα σου
και να σε δώ πρώτη φορά
στ'ακρογιάλι της ζωής
εκεί θ'ανταμώσουνε τα μάτια μας
κι ας σφυρίζουν οργισμένοι οι ανέμοι
και της θάλασσας ας ουρλιάζουν οι ορδές της
κι ας έρχονται τα κύματά της μανιασμένα
πρωτεόμορφη κι ακριμάτιστη εσύ
παρηγοριτική,ησυχαστική κι ατελεύτητη
θ'ανεμίζεις την αγάπη
κι ύστερα τη γαλήνη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
