| |
| | Μία δεύτερη Σφεντόνα |  | | | Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2005........... Κι αυτό επηρεασμένο από το τραγούδι Σφεντόνα του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, αφιερωμένο στο Βασίλη Παπακωνσταντίνου. | | |
50 χρόνια τραγουδά, μες στο μισόν αιώνα,
το καλοκαίρι γήπεδο, στο στούντιο χειμώνα,
50 χρόνια γνώριμος, 50 χρόνια νιότης,
50 χρόνια ακούγαμε τη μουσική στο ροκ της.
Βάστα είπε γεννήθηκε, Τετάρτη μεσημέρι,
μεγάλωσε, γνωρίστηκε ως κι ο Θεός τον ξέρει,
οι συγγενείς που ήρθανε απ’ το πρωί στο σπίτι,
άλλη δουλειά δεν είχανε, κοιτούσανε τη μύτη.
Μπίλυ, Μπίλυ, ακούμε το Μπίλυ,
Μπίλυ, Μπίλυ και ξερό ψωμί.
Μπίλυ, Μπίλυ και όλοι οι άλλοι φίλοι,
αναζητούν του Μπίλυ μια συμμετοχή.
Μπίλυ, Μπίλυ, που ‘σαι βρε Βασίλη,
που 'σαι Μπίλυ, Μπίλυ, είσαι κορυφή.
Κι όταν αυτός εξύπναγε, την έκανε κοπάνα,
αφού πουλιά δε βάραγε, περνά στ’ αερπολάνα,
Με τη ζωή του γούσταρε, τον πήρανε με βία
και έβγαλε τα σχολικά, τα παιδικά θρανία.
Κι ενώ όλα τα θυμότανε, το ‘χε λέει ξουράφι,
μες στην καρδιά του έμεινε το έφηβο γεράκι.
Και οι φίλοι σου για πάντα, που σε ακολουθούνε,
Βασίλη ζούνε μόνο βρε, για πάντα να σε ακούνε.
Ύπνε που θέλεις τα παιδιά, άσε μας το Βασίλη,
στο ζητάνε τα παιδιά του κι οι μουσικοί του φίλοι,
το θέλουνε στη λίστα τους, οι ζωντανοί οι θρύλοι.
Παλιέ φίλε, ροκά τραγουδιστη, οικογενειάρχη,
σε θέλει η Νικολέτα, η Ελένη κι ό,τι λάχει.
Συναυλία σαν ταξίδι ξεκινά ολονυχτίς
και ο ρυθμός γεμίζει σκόνη του γήπεδου τη γη.
Παλιέ ροκά τραγουδιστή, που έχεις χρόνια ζήσει
και κρίμα που τα νιάτα σου σε έχουνε αφήσει.
Ξέρω κάποτε θα λείψει ο ήχος κι η εικόνα,
μα για σένα τώρα γράφω, μια δεύτερη σφεντόνα.
Απ’ το παιχνίδι η ζωή κι αν θέλει να σε βγάλει,
στης συναυλίας της σκηνή, αν δε γυρίζεις πάλι,
Θα είμαστε επάνω σου και πάνω από το σώμα,
θ’ απαγγέλουμε Βασίλη, σ’ αγαπάμε ακόμα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | NiK | | | |
|
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
