| |
Σ' ένα μικρό παγκάκι στην παλιά μου γειτονιά
Καθόταν ένας γέρος, με μια τσαντούλα αγκαλιά
Φώναξε τα 'όνομα μου, και κοίταξα να δω
Εγώ δεν τον εγνώριζα, το πρόσωπο άγνωστο
«Έλα κάθισε λιγάκι, μια ιστορία να σου πω,
Μια ιστορία αγάπης με πόνο, με καημό.
Σε τούτη την τσαντούλα κρύβω μια ζωή
Το μόνο που μου λείπει, γλυκιά μου, είσαι εσύ.»
Τον κοίταξα με τρόπο, η περιέργεια μου πολύ
Και κάθισα ν' ακούσω ό,τι είχε να μου πει
Ξεκίνησε με λόγια πονεμένα, τρυφερά
Για τη μόνη του αγάπη που συνάντησε αργά
«Χωρίς να καταλάβω, μου πήρε την καρδιά
Το γέλιο της, το κλάμα, η ψυχή της απαλά
μου μπήκαν μες το αίμα δίχως δισταγμό,
Σε λίγες ώρες μ' έστειλε στο δικό της ουρανό.
Βλέπεις, έτσι είν' η αγάπη για όσους ειν' τυφλοί
Βαδίζουν και δεν πιστεύουν στη μια, στη μοναδική.
Εκεί που δεν την ψάχνεις, που δεν αναζητάς,
Εκεί αυτή σε βρίσκει, και ξαφνικά εσύ ξυπνάς.»
Μετά από λίγη ώρα, τον ρώτησα μια φορά
«Τι έχεις στην τσαντούλα που κρατάς στην αγκαλιά;»
«Έχω αυτά που έμειναν από 'κείνη τη στιγμή,
Τα μόνα που μπορούσε να μου χαρίσει αυτή.»
Τότε έβγαλε με τρόπο και μεγάλη προσοχή
Δυο πράγματα πολύ απλά στην δική μου λογική.
Ένα καθρεφτάκι μικρό, καθημερινό
Και ένα παλιό μαντίλι μ' ένα σημάδι μοναδικό.
«Ξέρω ότι περίμενες κάτι που θα μου 'χε στείλει
Θα σου εξηγήσω όμως, πρώτα για το μαντίλι
Φυλάει ένα δάκρυ της, που έπεσε λυπητερό
Όταν εγώ ομολόγησα πώς την αγαπώ.
«Και το καθρεφτάκι;» ρώτησα με μανία
«Αχ αυτό, γλυκιά μου, είναι όλη η ιστορία.
Βλέπεις, στα μάτια φαίνεται ό,τι έχεις στην ψυχή,
Και μ' αυτό εδώ δεν ξεχνώ την αγάπη μου αυτή.
Κοιτάζω, στον καθρέφτη, τα μάτια μου καλά,
Και βρίσκω στην ψυχή μου αυτήν που μ' αγαπά.
Αυτό μου είχε δώσει, ένα δώρο με μεγάλη αξία,
Και έτσι έχω πάντα την δική μου ιστορία.»
Σ' ένα μικρό παγκάκι, στην παλιά μου γειτονιά
Καθόταν ένας γέρος, με μια τσαντούλα αγκαλιά
Τα μάτια μου βούρκωσαν όταν κάθισα να μου πει
Ότι κάπου υπάρχει για όλους μια αγάπη μοναδική.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
