| |
ΣΕ ΠΑΛΙΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ
ΟΤΑΝ ΤΡΕΧΕΙ Ο ΝΟΥΣ
ΣΕ ΚΟΙΤΑΖΩ ,ΦΩΝΑΖΩ
ΜΑ ΕΣΥ ΔΕΝ Μ'ΑΚΟΥΣ
ΣΕ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΜΑΙ ΜΟΝΟΣ
ΝΙΩΘΩ ΝΑ 'ΣΑΙ ΚΟΝΤΑ
ΜΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΣΕ ΦΤΑΝΩ
ΕΙΣΑΙ ΑΛΛΟΥ ΤΕΛΙΚΑ
Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΟΥ...ΚΕΝΟ
ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΛΕΙΝΕΙ ΜΕ ΛΟΓΙΑ
ΕΝΑ ΑΓΚΑΘΙ ΜΙΚΡΟ
Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΟΥ...ΠΛΗΓΗ
ΠΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΙΩΝΙΑ
ΟΠΟΥ ΠΑΣ ΘΑ 'ΜΑΙ ΕΚΕΙ
ΣΕ ΦΙΛΙΑ ΠΟΥ ΣΒΗΣΤΗΚΑΝ
ΣΕ ΓΥΡΕΥΩ ΞΑΝΑ
ΟΙ ΕΛΠΙΔΕΣ ΚΡΥΦΤΗΚΑΝ
ΣΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ ΤΗΝ ΓΩΝΙΑ
Σ'ΟΝΕΙΡΑ ΠΟΥ ΜΑΤΩΝΟΥΝ
ΨΑΧΝΩ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ
ΚΙ ΑΣ ΜΟΥ ΤΟ ΠΑΝΕ ΟΛΟΙ
Η ΖΩΗ ΠΩΣ ΠΕΡΝΑ
Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΟΥ...ΚΕΝΟ
ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΛΕΙΝΕΙ ΜΕ ΛΟΓΙΑ
ΕΝΑ ΑΓΚΑΘΙ ΜΙΚΡΟ
Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΟΥ...ΠΛΗΓΗ
ΠΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΙΩΝΙΑ
ΟΠΟΥ ΠΑΣ ΘΑ 'ΜΑΙ ΕΚΕΙ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
