stixoi.info: Στο φεγγαρόφωτο οι σκιές μακραίνουν

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Στο φεγγαρόφωτο οι σκιές μακραίνουν

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130789 Τραγούδια, 269464 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Στο φεγγαρόφωτο οι σκιές μακραίνουν

[font=Comic Sans Ms]
[color=sienna][B]Στο φεγγαρόφωτο οι σκιές μακραίνουν [/B][/color]
[color=navy]
Με την άκρη των δακτύλων σου
τον πόνο που ‘χεις μες στα φυλλοκάρδια σου
[color=#f3f7fe]----------------------------------------------[/color] ψηλάφισε
ρίξε τον στο χαρτί ζωγράφισέ τον
[color=#f3f7fe]--------------[/color] με τ’ ασημένιο φως του φεγγαριού
Κανείς δεν θα σε καταλάβει
έτσι κι αλλιώς
[color=#f3f7fe]-------[/color] στο φεγγαρόφωτο οι σκιές μακραίνουν
αλυχτάνε τα σκυλιά
[color=#f3f7fe]----------[/color] και χλιμιντρίζουν τ’ άλογα
[color=#f3f7fe]---------------------------[/color] στο ξέφωτο του δάσους
Στην ερημιά του κάμπου
το κάρο που ‘ρχεται από μακριά
[color=#f3f7fe]----------[/color] μας φέρνει κουρασμένους ταξιδιώτες
Ένα κορίτσι στ’ απέναντι παράθυρο
[color=#f3f7fe]------------------------------------------[/color] αναστενάζει
ποτίζει το βασιλικό της μοναξιά
[color=#f3f7fe]-------------[/color] κι αυτός φουντώνει σγουρομάλλης
έτσι που μοσχοβολάει η γειτονιά καημό
Αυτά τα σπίτια με τα κόκκινα κεραμίδια
[color=#f3f7fe]-----------------------------------------[/color] στον ανήφορο
αγκομαχούν κουβαλώντας χρόνια δίσεκτα
Με ανοιχτή την πόρτα τους όλο στοργή πάντα
[color=#f3f7fe]--------------------------------------[/color] μας προσμένουν
κι ας διαδίδει ο άνεμος πως είναι ακατάδεκτα
Τα μεγάλα σπίτια τα’ παλιά
[color=#f3f7fe]------------[/color] που πάντα περιμένουν καβαλάρηδες
[color=#f3f7fe]---------------[/color] και μέσα τους τα τρώει το σαράκι
Όμως στη σκεπή τους κουρνιάζουν
πουλιά και φίδια
[color=#f3f7fe]-----------------[/color] να χάνει ο θάνατος το δρόμο του
[color=#f3f7fe]-------[/color] καθώς αλώνει η ζωή την ερημιά της ύλης
έτσι που να ξαναβρίσκει ο κύκλος την αρχή του
Ένα κορίτσι στο παράθυρο
[color=#f3f7fe]------------------[/color] σε σπίτι παλιό που τρίζει,
[color=#f3f7fe]----------------------------------------------[/color] αναστενάζει
ποτίζει τον σγουρό βασιλικό
κι ονειρεύεται τους καβαλάρηδες που θα ‘ρθουν
Σπίτια παλιά με πουλιά και φίδια
[color=#f3f7fe]---------------------------------------[/color] στις σκεπές τους
με μια κόρη κι ένα σγουρό βασιλικό
[color=#f3f7fe]-----------------------------------[/color] στο παραθύρι τους
κουβαλούν μες τα χρόνια,
[color=#f3f7fe]-----------------------------[/color] αγάπη για ζωή και έρωτα
[color=#f3f7fe]---------[/color] έτσι για να χάνει ο θάνατος το δρόμο του
στο φεγγαρόφωτο όπου αλυχτάνε τα σκυλιά
[color=#f3f7fe]------------------------------[/color] και οι σκιές μακραίνουν

[color=#f3f7fe]-----------------------------------[/color] Γιάννης Ποταμιάνος[/color][/font]


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 12 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Γιάννης Ποταμιάνος 12-10-2015 @ 00:38	http://toxefwto.blogspot.gr/2015/08/blog-post_30.html
ΛΥΔΙΑ_Θ 12-10-2015 @ 01:23	Αριστούργημα όπως όλα σου Γιάννη !!!!!!!!!!!!! ::theos.:: Καλή βδομάδα ::theos.::
Celestia 12-10-2015 @ 02:13	Τελειο!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
oneiropola 12-10-2015 @ 09:11	Ευγε !!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
rania.foka@yahoo.co.uk 12-10-2015 @ 09:17	καλημέρα!υπέροχο!!!!!!!!!! ::theos.::
pennastregata 12-10-2015 @ 09:39	Τα σέβη και την καλημέρα μου.
smaragdenia 12-10-2015 @ 10:03	Ένα κορίτσι στο παράθυρο ------------------ σε σπίτι παλιό που τρίζει, ---------------------------------------------- αναστενάζει ποτίζει τον σγουρό βασιλικό κι ονειρεύεται τους καβαλάρηδες που θα ‘ρθουν ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Ηώς 12-10-2015 @ 12:56	να χάνει ο θάνατος το δρόμο του ------- καθώς αλώνει η ζωή την ερημιά της ύλης έτσι που να ξαναβρίσκει ο κύκλος την αρχή του....εξαιρετική δημιουργία Γιάννη! την καλημέρα μου, χαθήκαμε!!!!
ΑΜΑΡΥΛΙΣ 12-10-2015 @ 15:06	ΓΙΑΝΝΗ ΖΩΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ::love.:: ::love.:: ::love.::
φραγκοσυριανος 12-10-2015 @ 21:58	Στην ερημιά του κάμπου το κάρο που ‘ρχεται από μακριά ---------- μας φέρνει κουρασμένους ταξιδιώτες Ένα κορίτσι στ’ απέναντι παράθυρο ------------------------------------------ αναστενάζει ποτίζει το βασιλικό της μοναξιά ------------- κι αυτός φουντώνει σγουρομάλλης έτσι που μοσχοβολάει η γειτονιά καημό Αυτά τα σπίτια με τα κόκκινα κεραμίδια ----------------------------------------- στον ανήφορο αγκομαχούν κουβαλώντας χρόνια δίσεκτα Με ανοιχτή την πόρτα τους όλο στοργή πάντα -------------------------------------- μας προσμένουν κι ας διαδίδει ο άνεμος πως είναι ακατάδεκτα Τα μεγάλα σπίτια τα’ παλιά ------------ που πάντα περιμένουν καβαλάρηδες --------------- και μέσα τους τα τρώει το σαράκι Όμως στη σκεπή τους κουρνιάζουν πουλιά και φίδια ::up.:: ::up.:: ::up.::
πανσελινος 12-10-2015 @ 22:17	Σπίτια παλιά με πουλιά και φίδια --------------------------------------- στις σκεπές τους με μια κόρη κι ένα σγουρό βασιλικό ----------------------------------- στο παραθύρι τους κουβαλούν μες τα χρόνια, ----------------------------- αγάπη για ζωή και έρωτα --------- έτσι για να χάνει ο θάνατος το δρόμο του στο φεγγαρόφωτο όπου αλυχτάνε τα σκυλιά ------------------------------ και οι σκιές μακραίνουν ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Ο αέναος κύκλος της ζωής... Πέρα από τις σκιές, διαφαίνεται μια λάμψη αισιοδοξίας !
adespotoi 20-10-2015 @ 14:26	με πλημμύρισε χαρά το ποίημα σου αγαπητέ κύριε Γιάννη. ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο