| |
Πάνω στη ζάλη και τη μέθη του καλοκαιριού
ένα παιχνίδι ξεκινήσαμε στο φως του φεγγαριού
από εκείνα που παίρνουν το μυαλό από τη γη
και κάνουν την καρδιά να πετάξει σαν πουλί
ήταν μια ματιά, ένα χάδι, ένα φιλί
που αλλάξαν ότι ξέραμε μέχρι εκείνη τη στιγμή
σταμάτησε ο χρόνος σε κείνη τη βραδιά
μακάρι να μπορούσαμε να τη ζούσαμε ξανά
είχε λόγια τρυφερά, υποσχέσεις και φιλιά
λόγια αγάπης που γεμίσαν την καρδιά
μεθυστικά ερωτικό το καλοκαίρι αυτό
βγήκε από τα βάθη της ψυχής το σ΄αγαπώ
το καλοκαίρι έφυγε ήρθαν οι βροχές
το παιχνίδι που αρχίσαμε έμεινε στο χθες
η ζωή σκληρή, δεν αφήνει να φανεί
ότι η καρδιά ζητάει και επιθυμεί
μια ανάμνηση καλοκαιριού παλιά ξεθωριασμένη
ζητάει να της δοθεί αυτό, που με υπομονή το περιμένει
μια ελπίδα που έχει στο βάθος του μυαλού θαμμένη
σαν παραμύθι να ξυπνήσει την ωραία κοιμωμένη
μια υπόσχεση μένει στα χείλη σαν γυαλί
όταν ο χρόνος θα κυλήσει, να έχει εκπληρωθεί
το παιχνίδι που ξεκινήσαμε εκείνη τη βραδιά
να μου πεις πως θα τελειώσει, ακόμα κι΄αν πονά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
