| |
(ειμαι ολες οι απειρες αιτιες ενος θησαυρου,κρεμασμενες ψηλα στο απειρο,καθε μερα γλυκοκοιτω τους απειρους καθρεφτισμους της υπαρξης...του νου.ολα τα αστερια ειμαι , ολα τα πεφταστερια ειμαι , ολα τα λαμπερα μονοπατια βαδισα για να το τραγουδω...)
Τοσα χρονια
ειμαι στην φυγη
του εαυτου
του αληθινου
ειναι ενα μερος της δοκιμασιας μας και αυτο
να μετατραπουμε σε μια ατελειωτη γαληνια λιμνη
του εαυτου
τοσα χρονια , καθε μερα , ατελειωτα, σαμποταρω τον εαυτο μου , καθε μερα , συνεχως και αδιακοπα
δεν με λατρευω , δεν με αγαπαω , δεν με υποστηριζω
καθε μερα γινομαι ο χειροτερος μου εχθρος
κ υπουλος
γιατι παραμονευει
μολις ηρεμησω
εκει που δεν θα ακουσω
αυτος αρχιζει και βαζει αμφιβολιες και ψεμματα
για το ποιος ειμαι , που παω , απο που ηρθα και τι εχω σκοπο να κανω
και τελικα....
τι θα μου συνεβαινε αν δεν υπηρχε η αναγκη για χρηματα
που θα ημουν , ποιος θα ημουν,τι θα ηθελα να κανω ολη μερα για να τραγουδαει η ψυχη μου το τραγουδι του φωτος της . . . ?
οκ...
κ αν πω οτι ...
τωρα
συμβαινει
αυτο
...
το τζινι ειμαι εγω ...
και μου παραδιδω την δικη μου ευχη ...
οκ...
η ψυχη μου τραγουδαει ενα μυνημα...
της αρεσει να ταξιδευει αδιακοπα,να κερναει...φως...
ζωη...
ψυχη...
η ψυχη κερναει ψυχη...
η ψυχη κουβαλα μεσα της ζωη...
τι ομορφο...
κ τελικα
γιατι καθε μερα δεν σκεφτομαι ολα αυτα , καθε στιγμη να γελω εσωτερικα,να χαμογελω μεσα απο ολα τα σεναρια και ολες τις δυσκολιες και ολα τα συμβαντα, πιθανα η απιθανα,καθε μερα αδιακοπα,να με υποστηριζω , να με αγαπαω , να με λατρευω
αδιακοπα
αφου η ψυχη μονο να προσφερει θελει...
τι φοβαμαι πια?
κ ποιος ειμαι . . ?
ποιος ειναι αυτος ο υποβολεας που καθε μερα με εμποδιζει ....να ενωθω...
μεσα μου ?
τελειωτικα ?
δεν υπαρχει αυτη η φωνη
και το εμποδιο
κανενα εμποδιο
δεν γ ν ω ρ ι ζ ε ι η ψυχη...
η ψυχη εχει σιγη
ακουω...για να ..
αρχιζω να το σιγοτραγουδω . . .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
