Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Πύλινες άρπες
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130638 Τραγούδια, 269439 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πύλινες άρπες
 
Περνούσαν βιαστικές ψυχές
κι εγώ κεράκι σε παράξενες βραδιές
στον χρόνο τον αόρατο ,τους ήχους κυνηγούσα
πύλινες άρπες να φωτίσω προσπαθούσα

Απ'το γαλάζιο του ουρανού
που δινε ο ήλιος στις αυγές του κόσμου αυτού
εγώ κυλούσα με το ρεύμα απ'τα ρυακια
με των δασών που απολιθώνονταν τα ξυλαράκια

Εικόνες που'χα ελπιδοφόρες ξαναδεί
κι αν μου χαρίζαν τον παράδεισο στη γη
λύτρωνα άτακτα να φύγουν τα πρελούδια
γιατί ντρεπόμουν να τα ακούω τέτοια τραγούδια

Νερό το αίμα προς τον Αδη, η εποχή
του Αχέροντα τα μαύρα τα πουλιά ,οι λογικοί
άφηναν ομοιδεάτες μου να αυτοκτονούν
αυτούς που επέτρεπα στο σώμα μου ,να ξαναζούν

Οταν όλα θα έχουν αλλάξει
να ιστορήσεις παιδί μου ,ευτυχία
η δική μου γενιά έχει αδράξει
γερασμένη ζωή και θυσία
όταν όλα πια θα χουνε λύσει
του φωτός τους τ'αέρινο ντύμα
με πηγαίο το γέλιο η φύση
για να ανθίσει θα παιρνει το σήμα
Η δική μου γενιά που σαρκάζει
απ'την ύλη ζητάει να θραφεί
ρημαγδός απ'τα μάτια μου στάζει
ότι βλέπω είναι λάσπη ζωή

Κατσιμαντού Λένα
Εννέα Νοεμβρίου καταστροφικού έτους ,Δύο χιλιάδες Δεκαπέντε
(Μελοποιημένο)


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

χαίρομαι που υπάρχετε
 
Νικηφόρος Ουρανός 38
09-11-2015 @ 12:03
Πανέμορφη ποιητική δημιουργία!
Καλή εβδομάδα, Ελεάνα!
errikos_rwot
09-11-2015 @ 12:43
Υπέροχο!
::smile.::
pennastregata
09-11-2015 @ 14:46
Πολύ όμορφο...
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
09-11-2015 @ 16:03
Γι` αυτο Ελεανα μου εγω εχω παρει τα βουνα...στα ποιηματα μου, να γλυτωσω.Εξαιρετικη δημιουργια, τελειο. ::love.:: ::love.:: ::love.::
Άρωμα_γυναίκας
09-11-2015 @ 22:18
όταν όλα πια θα χουνε λύσει
του φωτός τους τ'αέρινο ντύμα
με πηγαίο το γέλιο η φύση
για να ανθίσει θα παιρνει το σήμα
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Κων/νος Ντζ
22-05-2018 @ 10:41

Οταν όλα θα έχουν αλλάξει
να ιστορήσεις παιδί μου ,ευτυχία
η δική μου γενιά έχει αδράξει
γερασμένη ζωή και θυσία

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο