| |
[color=black][font=monotype corsiva]
Μέσα στο τρένο, βραδιά Σαββάτου, μοναχός.
Σε πολιτείες μακρινές, ταξίδι μες στο ψέμα σου γυρεύω.
Ολόγιομο φεγγάρι κι κόσμος όλος πολυσύχναστος σταθμός
κι εγώ να μην τολμώ σ’ αυτή τη στάση να κατέβω.
Έν’ άσμα λαϊκό, πόλη Αλεξάνδρου – Σαλονίκη.
Η απόσταση μικρή απ’ τη χαρά μέχρι τη λύπη.
Μικρό παιδί να χαιρετώ τις στέπες τ’ ουρανού.
Ποθώντας, με λαχτάρα, κάποιο τραγούδι γυρισμού.
Στο τρένο του Σαββάτου μονάχος ξενυχτώ.
Πάνω στις ράγες τις ελπίδες μου πληγώνω.
Με λέξεις μεθυσμένες να σ’ ανασαίνω, να πονώ
που τόσα χρόνια μακριά σου αργολιώνω.
1997
[/color][/font]
[color=blue][font=Georgia]
Το προφίλ αφιερώνεται στη μνήμη του Νίκου Καλύβα,
ο οποίος έφυγε απροσδόκητα από τη ζωή στις 2-3-2004.
Το παρόν ποίημά του είναι δημοσιευμένο στο βιβλίο,
που εξέδωσε η οικογένεια του, στην Αλεξανδρούπολη το 2005:
ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΥΒΑΣ
"Μισοσβησμένα Υστερόγραφα: 1996-2003"
εκδόσεις ΓΡΑΦΙΣ
εικονογράφηση: Αγγελική Ξανθοπούλου
πρόλογος: Στράτος Βραχιώλιας
ISBN 960-88573-0-9
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
