| |
| | Ρούχο αποφράδας μέρας. (ωδή στον Κώστα Κουκκί |  | | | Από το : ΄Διαφωνία για τον ήλιο κάποιου Ιούνη'. | | |
Ρούχο αποφράδας μέρας.
( Ωδή στον Κώστα Κουκκίδη)
Πως δεν υπήρξες, λένε, κι’είσαι ψέμμα…
..όμως συχνά σε βλέπω στ’όνειρό μου
να ξενυχτάς- σ’ακτή χαμένου κόσμου,
πνιγμένου στην φοβέρα και στο αίμα-
σκοπός στον βράχο όπού κυμάτιζε σημαία
τα δίκαια, τα άγια, τα ωραία..
Να’τανε προσταγές..νά’ταν ορμήνειες
εκείνες οι φωνές που σ’οδηγήσαν
κι’έτρεξες να προλάβεις όσα αργήσαν
να φέρουνε διχόνοιες, μίση, γκρίνιες;
Νυχτιάτικα έτρεξες…το χάραμα να σ’εύρει
φρουρό στο φως.. προτού το πνίξουν τα ερέβη.
Ροδάνθιζε τ’Απρίλη η αμφιλύκη,
στης Αθηνάς τον ιερό τον βράχο,
σαν ήρθανε, ουρλιάζοντας, οι λύκοι
και σ’ηύρανε να στέκεις’κεί.. μονάχο,
μέσ’στης καρδιάς την άγρια καταιγίδα,
με την κλαμένη να μιλάς άγια Πατρίδα…
Να υποστείλεις σε διατάξαν την Ελλάδα..
αρνήθηκες..κι’αυτοί την κατεβάσαν,
στην έδωσαν..την τύλιξες στους ώμους,
ήρθαν προγόνοι κι’άγριο αψέντι σε κεράσαν,
σου φύτρωσαν φτερά για ουράνιους δρόμους,
αγγέλοι παραστέκαν στο πλευρό σου,
δάκρυσες…έκανες τον σταυρό σου
κι’όρμησες στον αιώνα ως οι γενναίοι,
οι άμωμοι, οι άγιοι, οι ωραίοι..
Πως δεν υπήρξες, λένε, κι’είσαι ψέμμα..
..όμως συχνά σε βλέπω στ’όνειρό μου
να φτερουγίζεις στις αυλές αυτού του κόσμου,
που στοίχειωσε η φοβέρα και το αίμα..
να φτερουγίζεις..να πονάς και να δακρύζεις,
ντυμένος, όπως τότε, την Ελλάδα,
ρούχο που διάλεξες μια μέρα αποφράδα.-
[align=center]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 11
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | Σαν νερό ήρθα'δώ, σαν αέρας θα φύγω... | | | |
|
**Ηώς**
25-11-2015 @ 18:21 | Να υποστείλεις σε διατάξαν την Ελλάδα..
αρνήθηκες..
ΥΜΝΟΣ! μπράβο Μιχάλη!!!!!!!!!!!!!!!
https://sarantakos.wordpress.com/2011/04/29/koukidis/
https://youtu.be/KIJ5E7gtZLA
::theos.:: ::theos.:: ::love.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
25-11-2015 @ 19:59 | Εξαιρετικος υμνος. Ειθε να υπαρξουν και νεοτεροι, σημερινοι......να ζησουμε Ζωη ολοκληρη οχι μιση , καλο βραδυ. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | ΚΑΝΕΛΛΑ_ΓΙΩΤΑ
25-11-2015 @ 20:48 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Oλύμπιος-Θεός
25-11-2015 @ 20:50 | ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ... ::theos.:: | | ταπεινος ναρκισσος
25-11-2015 @ 21:00 | Αγγελικός ο ύμνος σου.Για ένα παλλικάρι που έδωσε και την
ζωή του για την πατρίδα.Όπως από το σόι της μητέρας μου,
η γιαγιά μου είχε δύο αδέλφια.Ο Μιχάλης και ο Κώστας επήγανε
πρώτα στο Χαιδάρι, και μετά σε στρατόπεδα συγκέντρωσης
στην Γερμανία.Ο ένας ο Κώστας εμαρτύρησε και εχάθη, ο
άλλος ο Μιχάλης επέζησε.Και να φανταστείς ότι ο Κώστας
επιδιόρθωνε το ποδηλατό του.Μέχρι του σημείου όπως και οι
Γερμανοί χτυπήσανε άγρια την πόρτα.Και αρπάξανε μια αθώα
ψυχή.Και ήτανε τότε στα δεκαεννέα έτη.Την άξιζε αυτήν την
τύχη; Δεν το πιστεύω; Και ήτανε τότε μια αθώα και νεαρή ψυχή;
Ήταν ένα πληγωμένο και παράφορο θύμα του πολέμου.Γιατί;
Το αλίσμονο γιατί, γιατί χάνονται αθώες και αγαθές ψυχές στο
συθέμελο και αγριεμένο ξερίζωμα του πολέμου;
Καλήν εσπέραν σου Μιχάλη! ! ! | | ΛΥΔΙΑ_Θ
25-11-2015 @ 21:07 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | errikos_rwot
25-11-2015 @ 21:39 | Υπέροχο!
::smile.:: | | helianthos
25-11-2015 @ 22:39 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | oneiropola
25-11-2015 @ 22:54 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | pennastregata
25-11-2015 @ 22:57 | Έξοχο. Εξαιρετική χρήση της γλώσσας που εισχωρεί στο πνεύμα και την ψυχη, λογοτεχνική αρτιότητα και μέτρο αψεγάδιαστο. Τα σέβη μου... | | Κων/νος Ντζ
20-03-2016 @ 19:32 | Μπράβο!
::4076.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
