Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ησουν το φως, το φως του καλου
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130824 Τραγούδια, 269475 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ησουν το φως, το φως του καλου
 Πολλες φορες και με διαφορες αφορμες θυμαμαι τη μανα μου, χθες εβλεπα στην ΕΡΤ ενα ντοκυμανταιρ για τους Ρομα, οι τσιγγανες δεν ειχαν δοντια και σκεπαζαν το στομα τους με τις μαντηλες, γυρισα πισω..και εγραψα τουτο το ποιημα, καλημερα στιχοφιλαρακια.
 
Αχ ρε μανα..το μαντηλακι
που σκεπαζες, το στομα
το θυμαμαι, τοσο πολυ ακομα

Οταν γελουσες κι ειχες ενα δοντακι
εκρυβες το στομα, με το μαντηλακι
ποσο ντρεποσουν η καημενη
ορφανεμενη και καταφρονεμενη

Δεν ειχαν δοντια στο χωριο
ηταν της φτωχειας, σκηνικο
το βλεπεις, στους φτωχους λαους
κει που δεν εχουνε γιατρους

Τα δοντια, ειναι πολυτελεια
και σκεπαζες τουτην ατελεια
μα εβγαζαν τα ματια...αστραπες
οταν ειχες γριουλα μου, χαρες

Με το δεξι σου το χερακι
εβαζες, το μαντηλακι
εσυ που ησουν αητος
στο πονο ολων, αρωγος

Αχ ρε μανα το μαντηλακι
θυμαμαι....τουτο το βραδακι
κει στη καλη σου καρεκλιτσα
μια πυθαμουλα, μια σταλιτσα

Γυρτη, καραβοτσακισμενη
και απο αγαπη, στερημενη
το γελιο εκεινο...το κρυφο
το`χω δω μεσα φυλαχτο

Δω μεσα βαθεια, στη ψυχη μου
και σου μιλαω στο χαρτι μου
ησουν το φως, το φως του καλου
εσυ...η φτωχουλα, του χωριου.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ακριτας
15-01-2016 @ 00:57
Τρυφερό βγαλμένο μέσα από την ψίχουλα σου .......Συγχαρητήρια ::up.:: ::up.:: ::up.::
Γιάννης Κατράκης
15-01-2016 @ 01:36
Γυρτη, καραβοτσακισμενη
και απο αγαπη, στερημενη
το γελιο εκεινο...το κρυφο
το`χω δω μεσα φυλαχτο

::hug.:: ::yes.:: ::theos.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
15-01-2016 @ 08:10
::love.:: ::yes.:: ::love.::
steven boss
15-01-2016 @ 08:35
όπως και να ηταν όπως και να ζουσαν ηταν εξω καρδια ::up.:: ::up.:: ::up.::
oneiropola
15-01-2016 @ 09:35
Αχ ρε μανα..το μαντηλακι
που σκεπαζες, το στομα

::love.:: ::love.:: ::love.::
smaragdenia
15-01-2016 @ 10:53
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΟΥ ΕΤΣΙ ΑΚΡΙΒΩΣ

::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
Κώστας 1959
15-01-2016 @ 12:41
Γεια σου Γεωργία.
Τρυφερό και συγκινητικό !!!
Να είσαι καλά να τη θυμάσαι !!!
::angel.:: ::hug.:: ::love.::

http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=238110
boofox
15-01-2016 @ 14:24
Ένας ύμνος στη μνήμη των αγαπημένων τους φέρνει στη ζωή. Μας έδωσες εικόνες της μητέρας σου κι ας μην την έχουμε δει ποτέ τώρα ξέρουμε πως ήταν. Να ζήσεις να τη θυμάσαι πάντα με το μαντιλάκι της να κρύβει το στόμα. Άλλωστε αυτό που δεν κρύβεται είναι μόνο η καρδιά. ::hug.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
15-01-2016 @ 14:54
::up.:: ::theos.:: ::up.::
ΒΥΡΩΝ
15-01-2016 @ 15:29
::up.:: ::theos.:: ::up.::
Μυλόπετρα
15-01-2016 @ 17:44
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Μ.Ελμύρας
15-01-2016 @ 18:26

Υποκλίνομαι στην αθωότητα και το μεγαλείο της ψυχής σου!
::love.:: ::love.:: ::hug.::
φραγκοσυριανος
15-01-2016 @ 21:23
Δεν ειχαν δοντια στο χωριο
ηταν της φτωχειας, σκηνικο
το βλεπεις, στους φτωχους λαους
κει που δεν εχουνε γιατρους

Τα δοντια, ειναι πολυτελεια
και σκεπαζες τουτην ατελεια
μα εβγαζαν τα ματια...αστραπες
οταν ειχες γριουλα μου, χαρες
::up.:: ::kiss.:: ::up.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
15-01-2016 @ 21:41
Προς Γιαννη Λυρα
Το να εχει κανεις προβλημα υγεια; ειναι κατανοητο, δεν ειναι κατανοητο να ειναι κανεις υβριστης και φασιστας. Υπαρχει αγωγη που πρεπει να ακολουθησεις γιατι εισαι καλος ποιητης αλλα πολυ κακος χαραχτηρας....................και βρισε με οσο θες................................ ::love.:: ::love.:: ::love.::
ssstathis
15-01-2016 @ 22:12
ΓΕΩΡΓΙΑ ΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΙΣΕΣ !!!!!!!!!!
::theos.::
::hug.::
::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο