| |
Μυρίζει η ανάσα μας και κοιτάμε υπονόμους
φανταζόμαστε πόσο καθαρά είναι τα νερά τους
και πόσο βαθιά μπορούμε να βουτήξουμε,
τί θησαυρούς μπορούμε να βρούμε.
Κόβουμε ένα κομμάτι λάσπη,
το πετάμε μέσα και κάνουμε μια ευχή για κάθε νεκρό
και μια για κάθε ζωντανό που ξέρουμε, ξέραμε και θα γνωρίσουμε
και τραγουδάμε, εκεί κάτω στα σκουπίδια και ανάβουμε φωτιά.
Κλείνουμε τα μάτια και αναρωτιόμαστε:
Γιατί ακόμα αναρωτιόμαστε;
Δεν έχουμε στόχο, ο στόχος είμαστε εμείς,
δεν έχουμε ανάσα, η ανάσα είμαστε εμείς,
δεν έχουμε σώμα, είμαστε εμείς.
Έτσι δημιουργήσαμε το Άγαλμα,
μέσα στους υπονόμους και στις φωτιές.
Το Άγαλμα μας,
από λάσπη και φωτιά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
