| |
| | Σαν σήμερα πριν από 36 χρόνια |  | | |
...έσβησε το καντήλι της ζωής του Μιχαλάκη.
Μιχάλης Σκουλάς του Αθανασίου, ετών 72.
Ανεξάρτητος βουλευτής Ρεθύμνης μετά τον πόλεμο, για 10 και πλέον χρόνια.
Αγωνιστής μιαν ολόκληρη ζωή. Για την Ελευθερία, την Δικαιοσύνη, την Δημοκρατία, την Ανθρωπιά, την Αγάπη.
Δουλευτή, τον χαρακτήριζαν οι πολιτικοί του αντίπαλοι.
Ο Π. Κανελλόπουλος είχε σε μια περιπέτεια της υγείας του αναφέρει στην Βουλή: "Τα σπίτια όλων των βουλευτών πρέπει να είναι φτιαγμένα με το ίδιο υλικό, όπως του Μ. Σκουλά, δηλαδή με τζάμι, για να βλέπει ο λαός τι γίνεται μέσα".
Όμως για τις πράξεις του δεν θα μιλήσω εγώ.
Οι χιλιάδες των ανθρώπων που βοήθησε, χωρίς κανένα αντάλλαγμα, πρέπει να μιλήσουν.
Οι τυφλοί και οι ζητιάνοι της πλατείας Συντάγματος, που έβαζε στο σπίτι του, στο τραπέζι του, στην οικογένεια του. Εκείνοι που τα τυφλά τους μάτια, δάκρυζαν μόνο με την μυρωδιά του.
Οι φτωχοί οικογενειάρχες, που έβρισκαν παραμονή Χριστουγέννων, σακούλες τροφίμων έξω από την πόρτα τους.
Αρνήθηκε όλα τα προνόμια της θέσης του, για να βοηθήσει τον Άνθρωπο. Δεν έδωσε ποτέ χαρτζιλίκι στα παιδιά του, για να το δώσει στους φτωχούς.
Μοίραζε αγάπη απλόχερα, όπου μπορούσε.
Στον άγνωστο ασθενή, εκεί έξω από τα δημόσια νοσοκομεία της χώρας μας, που δεν είχε στον ήλιο μοίρα και ξάφνου ο Ήλιος πρόβαλλε μπροστά του. Και όταν ρωτούσαν: " Ποιος είστε κύριε. Γιατί με βοηθάτε;"
Εκείνος απαντούσε: "Ένας άνθρωπος".
Δεν μας άφησε ούτε μια δραχμή.
Όμως ο πλούτος και το Φως της ύπαρξης Του, είναι για εμάς, τους μόνους απογόνους του Μιχαλάκη, η μεγαλύτερη περιουσία, η σπουδαιότερη κληρονομιά.
Με αυτήν ζήσαμε, ζούμε και θρέφουμε τα παιδιά μας.
Να αγγίξουμε έστω το μεγαλείο του; Ανέφικτο.
Όμως τον δρόμο που χάραξε, θα τον κρατάμε φωτεινό για πάντα, βάζοντας ένα μικρό λιθαράκι στο έργο του.
Έγραψαν στον τάφο του: "Πέθανε εκείνος ο Θεός, που ήτανε η ελπίδα, του άρρωστου και του φτωχού, σε κάθε καταιγίδα".
Μας βλέπεις Παππούλη το ξέρω. Με αυτά τα ζεστά μάτια της Αγάπης. Εκεί στην γειτονιά των Αγγέλων.
Αύριο έχει γενέθλια ο δισέγγονος σου...
Μια μέρα μετά, μια ψυχή μετά, η συνέχεια...
Μιχάλης Γ. Σκουλάς
8 Φεβρουαρίου 2016
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Καράβι κάνω την καρδιά, την πεθυμιά κατάρτι, κι ανοίγω σίγουρο πανί, τον νου μου τον αντάρτη! | | | |
|
**Ηώς**
08-02-2016 @ 14:26 | τον δρόμο που χάραξε, θα τον κρατάμε φωτεινό για πάντα, βάζοντας ένα μικρό λιθαράκι στο έργο του.
Άξιος κι Αθάνατος
https://youtu.be/UXndA5FsFmw ::angel.:: | | pennastregata
08-02-2016 @ 14:45 | Συγκινητικό και διδακτικό... ::love.:: | | ΚΑΝΕΛΛΑ_ΓΙΩΤΑ
08-02-2016 @ 16:27 | ::angel.:: ::angel.:: | | Νικηφόρος Ουρανός 38
08-02-2016 @ 17:39 | Η αναδρομή στη ζωή και στο θάνατο,
του μεγάλου αυτού άνδρα, είναι
ένα τρισάγιο στη μνήμη του!
Να είστε πάντα καλά και να τον
μνημονεύετε, για να τον θυμόμαστε στο διηνεκές!
Καλό απόγευμα, ΜΙΧΑΛΗ ΣΚΟΥΛΑ! | | heardline
08-02-2016 @ 20:52 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
