| |
Μοιάζει το τέρμα σαν ένα ψέμα ,
πως να δεχτώ;
Οτι έχεις φύγει ,κάτι με πνίγει ,
τι να σκεφτώ;
Σκέψεις ποτάμια, άδεια λιμάνια
και εσύ εκεί ,
Μεσ την καρδιά μου,στα όνειρά μου
μαύρη σιωπή .
Ήσουν το γέλιο μεσ΄την ζωή μου νότα χαράς ,
τώρα στα ουράνια με τους αγγέλους θα περπατάς,
δεν έχεις φύγει ,θα σ έχω πάντα μέσ την καρδιά
στις δυσκολίες θα σε φωνάζω πάντα μαμά .(ref)
Μοιάζει η αλήθεια,κακιά συνήθεια,
ψέμα σωστό,
πως να πιστέψω και να αντέξω
πως δεν είσαι εδώ
Μη με αφήνεις και μη με κρίνεις
που δεν μπορώ ,
οτι έχεις φύγει απο κοντά μου
να το δεχτώ ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
